Józef Sala Picó

Błogosławiony
Józef Sala Picó
José Sala Picó
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1888
Ponts

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1936
Toledo

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1 października 1995
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

23 lipca

Atrybuty

palma

Szczególne miejsca kultu

diecezja Tortosy

Józef Sala Picó, (hiszp.) José Sala Picó (ur. 24 czerwca 1888 w Ponts[1], zm. 23 lipca 1936 w Toledo) – błogosławiony prezbiter, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej, zamordowany z nienawiści do wiary (łac) odium fidei[2] i uznany przez Kościół katolicki za męczennika[3], członek Bractwa Kapłanów Robotników od Serca Jezusa[4].

Życiorys

Pochodził z Pons w Katalonii, miejscowości należącej do diecezji Urgell[5]. Ukończył studia filozoficzne i teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w La Seu d’Urgell[6]. Po otrzymaniu 15 kwietnia 1911 r. święceń kapłańskich[6] został skierowany do pracy duszpasterskiej jako proboszcz, kolejno w kilku parafiach rodzinnej diecezji[5][6]. Za zgodą biskupa Joana Baptisty Benlloch i Vivó wstąpił do założonego przez późniejszego błogosławionego Emanuela Domingo y Sol kapłańskiego Stowarzyszenia Robotników Diecezjalnych, którego celem było aktywizowanie środowisk robotniczych do powołań kapłańskich i formacja seminaryjna[5][4][6]. W Segovii pełnił obowiązki prefekta w tamtejszym seminarium duchownym, a od 1918 roku przez czternaście lat był rektorem w toledańskiej uczelni, „Colegio de San José” (przekształcone później na „Seminario Menor Sto. Tomás de Villanueva”)[5][6].

Józef Sala Picó określany przez współczesnych mianem człowieka modlitwy o nieskazitelnej pobożności, realizował swój apostolat jako wychowawca, przewodnik i opiekun, człowiek skromny, uprzejmy, pokorny, roztropny, bezinteresowny, żyjący ubogo i umiejący wykorzystać swoje zdolności artystyczne[6].

23 lipca został aresztowany, razem z księdzem Piotrem Ruizem de los Paños y Ángel i zastrzelony w toledańskim parku Paseo del Tránsito, na terenie dzielnicy żydowskiej[5].

1 października 1995 roku papież Jan Paweł II, w czasie Mszy świętej na Placu Świętego Piotra w Watykanie dokonał beatyfikacji grupy 45 męczenników wojny domowej w Hiszpanii w której znalazł się Józef Sala Picó wraz z ośmioma towarzyszami, członkami Bractwa Kapłanów Robotników od Serca Jezusa [2][3][7].

Szczególnym miejscem kultu Józefa Sali Picó jest diecezja Tortosy, zaś miejscem pochówku jest kościół „Reparación” w Tortosie[1], a atrybutem męczennika jest palma[4].

W Kościele katolickim wspominany jest w dies natalis (23 lipca)[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Santos y Beatos que celebran su fiesta litúrgica el mes de julio (42) (hiszp.). Conferencia Episcopal Española. [dostęp 2014-05-22].
  2. a b I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II (wł.). [dostęp 2014-05-22].
  3. a b BEATIFICAZIONI DEL SANTO PADRE GIOVANNI PAOLO II (wł.). [dostęp 2014-05-22].
  4. a b c Bł. męczennicy rewolucji francuskiej - homilia papieża Jana Pawła II w dniu beatyfikacji. Źródło: "L’Osservatore Romano, wydanie polskie" 1 (179)/1996, s. 23-24.. [dostęp 2014-05-22].
  5. a b c d e Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 372. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. a b c d e f D. Jaime Colomina Torner: Otros temas Beato José Sala Picó (hiszp.). Seminario Menor "Sto. Tomás de Villanueva", 11 października 2007. [dostęp 2014-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-22)].Sprawdź autora:1.
  7. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 372-373. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. Antonio Borrelli: Beato Pietro Ruiz de los Paños y Ángel Sacerdote e martire (wł.). 2003-03-18. [dostęp 2014-05-22].