Józef Sitko

Józef Sitko

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	9 marca 1887 Dębno
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1962 Kraków
Przebieg służby
Lata służby	do 1935
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 Pułk Piechoty 2 Pułk Piechoty Legionów PKU Bielsko
Stanowiska	zastępca dowódcy pułku komendant PKU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Józef Sitko (ur. 9 marca 1887 w Dębnie, zm. 14 lutego 1962 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Dębnie, w ówczesnym powiecie brzeskim Królestwa Galicji i Lodomerii^[1]. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 2 pułku piechoty Legionów Polskich. 7 września 1915 roku awansował na chorążego, a 1 lipca 1916 roku na podporucznika^[2]. Po rozwiązaniu Polskiego Korpusu Posiłkowego został internowany w obozie w Szeklencze, a następnie wcielony do c. i k. Armii i 12 kwietnia 1918 roku skierowany na front włoski. Tam „zachorował”. Przez ponad miesiąc symulował z pomocą lekarzy czerwonkę i dekował się w szpitalu zakaźnym w Krakowie, w którym przebywało wielu takich jak on „chorych”. Następnie załatwił trzymiesięczny urlop zdrowotny i tak doczekał końca wojny^[3].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 345. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy III batalionu 2 pułku piechoty Legionów detaszowanego w Staszowie^[5][6]. W 1924 roku był kwatermistrzem w macierzystym pułku^[7], a w 1925 roku dowodził I batalionem detaszowanym w Staszowie^[8]. W sierpniu tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza^[9]. 12 kwietnia 1927 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[10].

5 maja 1927 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy batalionu na stanowisko zastępcy dowódcy 2 pułku piechoty Legionów w Pińczowie^[11][12]. 5 listopada 1928 roku został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów na okres czterech miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej^[13]. W tym samym roku opublikowany został Zarys historii wojennej 2-go Pułku Piechoty Legionów jego autorstwa. 12 marca 1929 roku został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsko na stanowisko komendanta^[14][15][16]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[17]. W czasie okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji i pracował w firmie budowlanej „Universal” w Krakowie. 13 listopada 1942 roku w Krakowie został zatrzymany i osadzony w więzieniu Montelupich. Pięć dni później został skierowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym otrzymał numer więźniarski: 75906. Dostał się do orkiestry obozowej. 25 października 1944 roku został przeniesiony do obozu Sachsenhausen. Przeżył wojnę^[1]. Zmarł 14 lutego 1962 w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim^[18].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[19]
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie (po raz pierwszy w 1921^[20])
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Prace

• Zarys historji wojennej 2-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Dziennik legjonisty 2 p.p. Legionów z Wielkiej Wojny 1914-1918 [rękopis]. Bielsk: 1934. OCLC 1042484911.
• Dziennik za okres 1 IX 1918 - 22 VII 1920 [rękopis]. ok. 1950 – ok. 1960. OCLC 1042512346.
• Wspomnienia z pobytu w obozie w Oświęcimiu w l. 1942-1944 [rękopis]. ok. 1950 – ok. 1960. OCLC 1042391921.

Przypisy

Bibliografia

• Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1935. [dostęp 2016-06-05].
• Anna Dobrowolska: The Auschwitz Photographer. Rekontrplan, 2015. ISBN 978-83-937261-6-5.
• Jan Snopko. Legioniści polscy na froncie włoskim w latach 1917–1918. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 1 (234), 2011. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej. ISSN 1640-6281. 
• Żołnierze Niepodległości. Józef Sitko. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-08-15].