Józef Stogowski
 | |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Józef Bronisław Stogowski | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1899 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 14 maja 1940 | ||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||
| Wzrost | 186 | ||||||||||||||||
| Pozycja | bramkarz | ||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Józef Bronisław Stogowski | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1899 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 14 maja 1940 | ||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||
| Wzrost | 186 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||
  | |||||||||||||||||
Józef Bronisław Stogowski (ur. 27 listopada 1899 w Toruniu, zm. 14 maja 1940 tamże[1]) – polski hokeista i piłkarz. W hokeju reprezentant Polski i trzykrotny olimpijczyk, w tym raz jako chorąży ekipy olimpijskiej. Również lekkoatleta (głównie biegi krótki) i tenisista[2]. Ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej.
Życiorys
W wieku 20 lat, jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego[3][4]. Od 25 marca 1920 przeszedł do Ekspozytury II Oddziału Naczelnego Dowództwa w Grudziądzu, gdzie służył do 15 lutego 1921. W trakcie działań wywiadowczych został w grudniu 1920 aresztowany przez Niemców w Piławie (na 4 tygodnie)[3]. Po zakończeniu służby wojskowej pracował jako urzędnik w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych w Toruniu[4].
Piłka nożna
Wychowanek SC Vistula Thorn[2]. W 1922 przeszedł do TKS Toruń, gdzie oprócz piłki nożnej zajął się także hokejem na lodzie. W grudniu 1928 przeszedł do Polonii Warszawa, wystąpił jednak tylko w jednym meczu ligowym w 1929, bowiem trwała kontuzja przerwała mu karierę piłkarską[3].
Hokej na lodzie
Dużo lepiej potoczyła się jego kariera hokejowa. To w tej dyscyplinie, w barwach TKS, zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w 1928[2]. W listopadzie i grudniu 1929 reprezentował barwy Legii Warszawa. Po rozwiązaniu sekcji hokejowej w TKS, w grudniu 1933 został zawodnikiem poznańskiego AZS Poznań (lokalna prasa informowała o tym 20 grudnia[5] i zapowiadała jego udział w meczu 22 grudnia[6]), w którym grał do końca swej kariery sportowej.
Z AZS-em już w pierwszym sezonie (1933/1934) zdobył tytuł mistrza Polski, będąc kluczowym zawodnikiem zarówno ćwierćfinałów jak i turnieju finałowego[7]).
W kolejnym sezonie (1934/1935) w ćwierćfinałach przyczynił się do zwycięstw nad Legią Warszawa, ale już w pierwszym meczu turnieju finałowego odniósł kontuzję kolana (przez co AZS zajął dopiero 4. miejsce).[7].
Będąc reprezentantem AZS Poznań, nadal mieszkał w Toruniu, gdzie pracował zawodowo i trenował indywidualnie[3].
W lutym 1935 wystąpił w bramce TKS Strzelec Toruń w towarzyskim dwumeczu z VfB Królewiec - pierwszym (i drugim) międzynarodowym meczu hokejowym w Toruniu. Oba mecze Strzelec wygrał (2-0 i 2-1) a Stogowski zaledwie tydzień wcześniej wrócił z Davos z Mistrzostw Świata[8].
Reprezentacja
W hokejowej reprezentacji Polski jako bramkarz w latach 1927-1938 rozegrał 70 spotkań (zajmując do wybuchu wojny w 1939 pierwsze miejsce na liście reprezentantów Polski pod względem ilości rozegranych spotkań międzypaństwowych[3]).
Sześciokrotnie uczestniczył w Mistrzostwach Świata[9].
Czterokrotny uczestnik Mistrzostw Europy, wywalczając dwukrotnie (w latach 1929,1931) tytuł wicemistrza[9].
Dwukrotnie został wybrany do hokejowej reprezentacji Europy na mecze z Kanadą.
Igrzyska Olimpijskie
Na Igrzyskach olimpijskich startował z drużyną trzykrotnie zajmując: w Sankt Moritz 1928 – 8. miejsce, w Lake Placid 1932 – 4. miejsce i w Garmisch-Partenkirchen 1936 – 9. miejsce. Podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w 1932 roku był chorążym polskiej ekipy[1][10][11].
W 1931 zajął 8. miejsce w plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski.
Kontuzja
Latem 1939 ciężko zachorował, prawdopodobnie na skutek kontuzji odniesionej podczas meczu hokejowego[12]. Przewieziony został do Warszawy, gdzie na Oddziale Chirurgicznym Szpitala im. Dzieciątka Jezus dokonano skomplikowanej operacji. Po kapitulacji Warszawy wrócił do Torunia, ale stan jego zdrowia stale się pogarszał, umierał w cierpieniach. Zmarł 14 maja 1940 w Toruniu i został pochowany na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu. Jego grób nie zachował się do dzisiejszych czasów[3].
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Virtuti Militari (11 grudnia 1920)
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[13]
Upamiętnienie
Józef Stogowski jest patronem toruńskiego lodowiska Tor-Tor.
Przypisy
- ↑ a b Józef Stogowski, olympedia.org [dostęp 2021-01-16] (ang.).
- ↑ a b c Piotr Chomicki, Leszek Śledziona, Edwin Kowszewicz: Piłka nożna na polskim pomorzu 1920-1939. Mielec: 2016, s. 385.
- ↑ a b c d e f Krzysztof Mikulski: Toruński Słownik Biograficzny. T. 4. Toruń: 2004.
- ↑ a b hokej.torun.pl, www.hokej.torun.pl [dostęp 2022-03-01] (pol.).
- ↑ Sport. Hokej na lodzie. „Kurjer Poznański”. 583, s. 2, 20.12.1933.
- ↑ Sport. Hokej na lodzie. „Dziennik Poznański”. 295, s. 9, 23.12.1933.
- ↑ a b HockeyArchives: Championnat de Pologne 1933/34 [dostęp z dnia: 2022-11-12]
- ↑ TKS. „Strzelec” zwycięża niemiecki V.f.B.. „Dzień Pomorski”. 34, s. 18, 9/10.02.1935.
- ↑ a b Hokej.Toruń.pl, tkh.pl [dostęp 2011-06-22] (pol.).
- ↑ Radosław Nawrot, Najbardziej hokeja żal, poznan.gazeta.pl [dostęp 2011-06-22] (pol.).
- ↑ Hockey's flag bearers. sochi2014.iihf.com, 8 lutego 2014. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
- ↑ Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński; Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2010, wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.m. i d.w, s. 1129
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
Linki zewnętrzne
- Stogowski Józef Bronisław w E-WIETOR Wielka Internetowa Encyklopedia Torunia
- Józef Stogowski w bazie Hokej.Toruń.pl
- Józef Stogowski, olympedia.org [dostęp 2021-01-16] (ang.).
Bibliografia
- Piotr Chomicki, Leszek Śledziona, Edwin Kowszewicz: Piłka nożna na polskim pomorzu 1920–1939. Mielec: 2016. ISBN 978-83-65043-05-4.
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
- Krzysztof Mikulski: Toruński Słownik Biograficzny. T. 4. Toruń: 2004.
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy |
|
| Trener |
|
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy |
|
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy |
|
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Józef Stogowski piłkarz TKS Toruń i Polonii Warszawa oraz hokeista TKS Toruń, Legii Warszawa, AZS Poznań
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
.svg)
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
