Józef Stojewski-Rybczyński
 | |
 major artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 6 Dywizjon Artylerii Konnej, |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa (kampania wrześniowa, kampania francuska, kampania włoska: bitwa o Monte Cassino) |
| Odznaczenia | |
  _BAR.svg){kind=small} | |
Józef Edward Walerian Stojewski-Rybczyński (ur. 27 czerwca 1899 w Tłumaczu, zm. 17 maja 1944 pod Monte Cassino) – oficer artylerii Wojska Polskiego II RP, major Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
Józef Stojewski-Rybczyński[1] urodził się 27 czerwca 1899 w Tłumaczu[2][3][4].
Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień podporucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[5]. W latach 20. i 30 był oficerem 6 dywizjonu artylerii konnej w Stanisławowie[6][7][8]. W tym czasie awansowany na stopień porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[9]. W latach 30. został awansowany na stopień kapitana. W 1939 pełnił funkcję adiutanta dowódcy 2 dywizjonu artylerii konnej z Dubna, także w chwili wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej.
Następnie przedostał się na Zachód i został oficerem Wojska Polskiego we Francji. W stopniu majora objął funkcję dowódcy 5 baterii II dywizjonu 1 Wileńskiego pułku artylerii lekkiej. Później został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. Był zastępcą dowódcy 3 Karpackiego pułku artylerii lekkiej. W trakcie bitwy o Monte Cassino pełnił funkcje obserwatora artyleryjskiego oraz zastępcy dowódcy 4 batalionu Strzelców Karpackich, ppłk. Karola Fanslaua, po jego śmierci po południu 17 maja 1944 przejął dowództwo nad jednostką, jednak wkrótce potem tego samego dnia także on poległ w walkach podczas zdobywania wzniesienia nr 593 (Góra Ofiarna) dowodząc atakiem[2][10][11]. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino[2][12].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ W Rocznikach Oficerskich 1923, 1924, 1928 podawano tożsamość „Józef Stojewski”. W Roczniku Oficerskim 1932 wskazano tożsamość „Józef Stojewski-Rybczyński”.
- ↑ a b c Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 250.
- ↑ Żołnierze PSZ na Zachodzie. caw.wp.mil.pl. [dostęp 2018-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-16)].
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 podał także datę 27 czerwca 1899, natomiast Rocznik Oficerski 1932 wskazał dzień 27 czerwca 1902.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 760.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 725.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 422.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 209, 719.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 491.
- ↑ Zbigniew Wawer: Monte Cassino 1944. Warszawa: Bellona, 2009, s. 266. ISBN 978-83-11-11496-8.
- ↑ Zbigniew Wawer: Polska bitwa o Monte Cassino. onet.pl, 2004-05-28. [dostęp 2018-08-30].
- ↑ Józef Stojewski-Rybczyński. polskiecmentarzewewloszech.eu. [dostęp 2018-05-18].
- ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2018-05-19].
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Media użyte na tej stronie
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Józef Stojewski-Rybczyński, major artylerii z 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Na jego mundurze widać krzyż Virtuti Militari V klasy. Archiwum Fotograficzne Tadeusza Szumańskiego. Sygnatura: 24-243
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).