Józef Turnau
 marszałek polny | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Odznaczenia | |
Józef Turnau Ritter von Dobczyc (ur. 15 grudnia 1828 w Rudzie Różanieckiej, zm. 4 marca 1889 w Wiedniu[1]) – Feldmarschalleutnant cesarskiej i królewskiej Armii.
Życiorys
Józef Turnau 15 grudnia 1828 w Rudzie Różanieckiej, w rodzinie Jakuba (1810-1863), ziemianina z Dobczyc, wyznania rzymskokatolickiego, i Ludwiki Rozalii Brunickiej. W latach 1841-1847 studiował w Akademii Inżynierii Wojskowej w Wiedniu. 8 października 1847, w stopniu porucznika 2. klasy jako absolwent akademii inżynierii rozpoczął zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Za fortyfikowanie Pozzoli, Mantui i Peschiery odznaczony w latach 1848-49, pochwały udzielił mu marszałek Joseph Radetzky. W latach 1854-75 fortyfikował twierdze w Galicji, Czechach i Tyrolu, był również dyrektorem inżynierii w różnych okręgach wojskowych Austrii. Od 1851 do 1857 r. realizował w Krakowie wiele ambitnych projektów m.in. odpowiadał za wznoszenie umocnień Twierdzy Kraków i przy ul. Warszawskiej, projektował też oraz nadzorował realizację obiektów militarnych w Tarnowie i Bochni. W Krakowie awansowany najpierw na kapitana drugiej i pierwszej klasy w 1855.
Od 1857 do 1859 Turnau pracował w Dyrekcji Inżynieryjnej we Lwowie. Od 1859 do 1861 w Komarnie, gdzie uczestniczył w modernizowaniu twierdzy. Później od 1861 do 1867 w Budziejowicach. W Koszycach i Raguzie przygotowywał tamtejsze twierdze do obrony. W tej ostatniej, w roku 1865, otrzymał awans na majora. Po wojnie spędził dwa lata w Dyrekcji Inżynieryjnej w Peterwardein, następnie w Karlsburgu w 1870, już jako podpułkownik otrzymał przydział do Dyrekcji Budowy Umocnień dla Galicji i Węgier.
W latach 1873-81 był członkiem Komitetu Wojskowego w Wiedniu i kierownikiem oddziału ds. budownictwa i sztuki fortyfikacyjnej XI Sekcji Techniczno-Administracyjnej Komitetu Wojskowego. Za wzorowo poprowadzoną budowę obiektów wojskowych w dzielnicy Hernals otrzymał pochwały od cesarza i ministra wojny oraz Order Korony Żelaznej III klasy z równoczesną nobilitacja z tytułem Ritter von Dobczyc.
W 1881 pułkownik Turnau von Dobczyc awansowany został na generała majora, obejmując stanowisko Szefa Inżynieryjnego Dowództwa Generalnego w Wiedniu.
W 1886 roku awansował na Feldmarschalleutnanta (gen. dywizji) i mianowany szefem inżynierii wojskowej[2]. Z dniem 1 maja 1888 został przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 4 marca 1889 w Wiedniu. Pochowany w Dobczycach.
Życie prywatne
Ożeniony z Węgierką Klotyldą Fejervary de Komlos Keresztes. Potomstwo, syn Auguste Gera Joseph Anton Turnau von Dobczyc ur. 23 stycznia 1865 na Raguzie, Sycylia, zmarły 19 sierpnia 1924 w Urzejowicach[3]. Wnukowie Klotylda i Gotfryd Turnau, ostatni dziedzic Zaleszczyk, zmarły w Anglii w 1978 roku.
Przypisy
Media użyte na tej stronie
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
Autor: L' empereur Charles, Licencja: CC0
Rank insignia of the Austro-Hungarian armed forces (k.u.k.) 1868 to 1918, here “Feldmarschalleutnat” (Lieutenant-General) (class of rank IV) – gorget patch. The rank insignia was also used for the identical ranks “General-Chief Staff Surgeon” and “General-Chiefauditeur”.
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.