Józef Watzka
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Prof. Uniwersytetu Lwowskiego | |
Okres sprawowania | 1869–1890 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat | 1853 |
Józef Watzka (ur. 1 kwietnia 1831 w Niepołomicach, zm. 1909 we Lwowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, entomolog amator.
Życiorys
Uczęszczał do gimnazjum i seminarium duchownego w Tarnowie, po przyjęciu święceń kapłańskich (1853) pracował jako wikariusz w Tuchowie, Radłowie i Białej. Studia teologiczne uzupełniał w Wiedniu (Augustineum[1]), gdzie w 1860 uzyskał dyplom doktora. Był profesorem tarnowskiego seminarium, a w latach 1869-1890 profesorem na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. Trzykrotnie pełnił funkcję dziekana tego wydziału (1873/1874, 1879/1880, 1884/1885).
Interesował się naukami przyrodniczymi. Zgromadził bogatą kolekcję motyli europejskich, szczególnie z okolic Lwowa, Bolechowa, Dory i Szkła. Zbiór swój przekazał Zakładowi Zoologii Uniwersytetu Lwowskiego. Do badań entomologicznych zachęcił młodego Tadeusza Garbowskiego, późniejszego filozofia i zoologa, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, który nazwał na jego cześć odmianę pazia królowej Papilio Watzkai.
Przypisy
- ↑ Stanisław Piech. Księża diecezji polskich – doktorzy teologii Uniwersytetu Wiedeńskiego w okresie niewoli narodowej. „Saeculum Christianum: pismo historyczno-społeczne”. 12/2, s. 110, 2005. [dostęp 2019-06-07].
Bibliografia
- Słownik biologów polskich (pod redakcją Stanisława Feliksiaka), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987