Józef Weyers
| ||
Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1896 Kraków, Austro-Węgry | |
Data i miejsce śmierci | 5 kwietnia 1987 Londyn, Wielka Brytania | |
Kierownik Konsulatu RP w Kłajpedzie | ||
Okres | od 1939 do 1939 | |
Charge d'affaires RP w Finlandii | ||
Okres | od 25 czerwca 1941 do 18 stycznia 1942 | |
Poprzednik | Henryk Sokolnicki | |
Następca | ustanie stosunków dyplomatycznych | |
Odznaczenia | ||
Józef Weyers (ur. 24 listopada 1896 w Krakowie, zm. 5 kwietnia 1987 w Londynie) – polski prawnik, urzędnik konsularny, dyplomata i publicysta.
Życiorys
Syn Wincentego i Heleny z Wojtasiewiczów. Ukończył gimnazjum w Krakowie. Służył w armii Austro-Węgier (1916–1918) i Wojsku Polskim (1918–1920), otrzymał stopień porucznika korpusu sądowego. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył z tytułem doktora praw (1920). Studiował też na Wyższym Studium Handlowym w Krakowie i uniwersytecie handlowym w Nowy Jorku (1925). Wstąpił do polskiej służby zagranicznej, w której był praktykantem (1926–1927), attaché w poselstwie w Berlinie (1927–1929), urzędnikiem w Departamencie Politycznym MSZ (1929–1932), wicekonsulem we Wrocławiu (1932), radcą w Komisariacie Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku (1932–1938). konsulem w Kłajpedzie (1939), radcą handlowym/I sekr. poselstwa w Helsinkach (1939–1942), gdzie po wyjeździe posła Henryka Sokolnickiego reprezentował Polskę (rząd RP na uchodźstwie) jako charge d'affaires w pierwszym okresie trwania wojny sowiecko-fińskiej (tzw. wojny kontynuacyjnej), do zawieszenia polsko-fińskich stosunków dyplomatycznych (18 stycznia 1942).
W latach 1933–1938 pełnił funkcję prezesa Klubu Wioślarskiego w Gdańsku[1].
Pochowany jest na Putney Vale Cemetery w Londynie.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)[2]
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)[3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Bibliografia
- Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ Warszawa 1938.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 789. [dostęp 2020-08-27].
- Wojciech Skóra: Polskie placówki konsularne w Niemczech we wrześniu 1939 roku, [w:] Z morza i Pomorza. Spojrzenie na wrzesień 1939. Polityka i wojna, Toruń 2011, s. 432–457, [w:] [1]
- książki telefoniczno-adresowe
Przypisy
- ↑ Zarys historii polskiej kultury fizycznej w Wolnym Mieście Gdańsku 1920–1939, Jerzy Gaj, Gdańsk 1976, s.97.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za wyjątkowo gorliwą i owocną pracę w służbie państwowej”.