Józef Wincenty Łańcucki

Józef Wincenty Łańcucki
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1756[1] Ruś lub Wołyń
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 1841 Kraków
Profesor nauk teologicznych[2]
Doktorat	1809 – teologia Uniwersytet Jagielloński
Rektor[3]
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Okres spraw.	1835–1837
Poprzednik	Karol Hube
Następca	Antoni Mikołaj Matakiewicz

Józef Wincenty Łańcucki, SchP (ur. 22 czerwca 1756 na Rusi lub Wołyniu, zm. 27 grudnia 1841 w Krakowie)^[1] – polski naukowiec i duchowny katolicki, teolog i kaznodzieja, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i prezes Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, dziekan opatowskiej kapituły kolegiackiej w 1826 roku^[4].

Życiorys

Urodzony w 1756 na Wołyniu lub Rusi, w 1772 przyjął święcenia kapłańskie. Do 1798 należał do zakonu pijarów. Słynął jako kaznodzieja.

Był kanonikiem katedralnym, a następnie prałatem scholastykiem kapituły krakowskiej.

W 1809 w świeżo przyłączonym do Księstwa Warszawskiego Krakowie został archiprezbiterem Kościoła Mariackiego i zdobył tytuł doktora teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1809-1810 pełnił funkcję dyrektora Wydziału Teologicznego^[1].

W roku akademickim 1818-1819 był profesorem teologii, a dwukrotnie w roku 1821 i 1831 był członkiem Wielkiej Rady Uniwersytetu. Wykładał teologię pastoralną i wymowę kaznodziejską^[2].

W 1818 został mianowany senatorem Rzplity Krakowskiej.

W 1823 z ramienia kapituły krakowskiej został członkiem Zgromadzenia Reprezentantów^[1] Wolnego Miasta Kraków.

W latach 1835-1837 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego^[3] i prezesa Towarzystwa Naukowego Krakowskiego^[1].

Zmarł w 1841 w Krakowie, pochowany został na Cmentarzu Rakowickim^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Lista Pamięci. Józef Wincenty Łańcucki (pol.). uj.edu.pl. [dostęp 2015-07-31].
• Prezesi Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. tnk.krakow.pl. [dostęp 2015-07-31].