Józef Woroszczak

Józef Zbigniew Woroszczak (ur. 13 marca 1940 w Tłumaczu) – polski sportowiec, lekarz weterynarii i polityk, poseł na Sejm I kadencji.

W wyniku powojennych wysiedleń z dawnych polskich ziem wschodnich jego rodzina została ekspatriowana do Bielawy.

Życiorys

Kariera sportowa

Uprawiał lekkoatletykę. Był mistrzem akademickim Wrocławia w skoku wzwyż. Przy swoim niewielkim wzroście (150 cm) uzyskał wynik 175 cm. W 1962 rozpoczął treningi w AZS w sekcji podnoszenia ciężarów. Był czterokrotnym mistrzem akademickim w podnoszeniu ciężarów w wadze koguciej (do 56 kg). Występował w okresie, w którym w podnoszeniu ciężarów obowiązywały trzy boje. Najlepsze osiągnięte rezultaty:

• wyciskanie – 100 kg (był to rekord Polski w wadze muszej),
• rwanie – 82,5 kg,
• podrzut – 112,5 kg.

Na mistrzostwach Polski zajął 5. miejsce w wadze koguciej i znalazł się w kadrze ciężarowców polskich. W ogólnopolskim turnieju o Złotą Sztangę zajmował I miejsce w 1970, II miejsce w 1972 i III miejsce w 1975. W tym samym roku po wycofaniu konkurencji wyciskania z podnoszenia ciężarów zrezygnował z udziału w zawodach sportowych, uzyskał też I klasę krajową jako sędzia w tej dyscyplinie. Był trenerem drużyny ciężarowców w LKS Piast Gryfino, doprowadzając tę drużynę do awansu do II ligi.

W latach 1976–1980 pełnił funkcję prezesa Okręgowego Związku Podnoszenia Ciężarów w Szczecinie oraz członka zarządu Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów. Od 1991 uczestniczy w działalności Krzywińskiej Ligi Biegów Przełajowych.

Działalność zawodowa

Naukę zawodu rozpoczął w technikum weterynaryjnym w Nysie, a ukończył w Chojnie. W 1959 rozpoczął staż w Powiatowym Zakładzie Weterynarii w Wałbrzychu i zaliczył go egzaminem w następnym roku, uzyskując tytuł zawodowy technika weterynarii.

W 1966 ukończył studia na Wydziale Weterynarii Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Po studiach odbywał staż w Wojewódzkim Zakładzie Weterynarii w Szczecinie, następnie w latach 1967–1970 kierował lecznicą dla zwierząt w Starym Czarnowie. Jako jeden z pierwszych lekarzy w latach 70. w warunkach terenowych dokonywał w schorzeniach morzyskowych u koni laparotomii i wycięcia chorego wycinka jelita.

W latach 1970–1971 pracował i prowadził prace badawcze we współpracy z Instytutem Weterynarii w Puławach jako pracownik Zootechnicznego Zakładu Doświadczalnego w Kołbaczu (Instytutu Zootechniki przy Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie). Była to pierwsza w Polsce przemysłowa ferma trzody chlewnej (25 tys. sztuk); tygodniowo 600 sztuk do uboju. Ferma została wybudowana na licencji włoskiej (fermy typu GG). W latach 1971–1975 był zastępcą powiatowego lekarza weterynarii w Gryfinie, następnie w okresie 1975–1989 kierował specjalistyczną lecznicą dla zwierząt w Starym Czarnowie. W tym czasie zajmował się badaniem i zwalczaniem schorzeń gruczołu mlekowego (mastitis) u bydła. W latach 1989–1992 był stałym specjalistą do spraw weterynarii Inspekcji Sanitarnej w Gryfinie.

W 1993 powrócił do praktyki weterynaryjnej, m.in. prowadząc nadzór sanitarny w firmie Agrobór zajmującej się pozyskiwaniem i dystrybucją dziczyzny. Pracował do 2002, po czym przeszedł na emeryturę.

Działalność polityczna

W 1974 został członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1979–1980 był przewodniczącym terenowego oddziału Związku Zawodowego Pracowników Weterynarii w Pyrzycach, a w latach 1980–1981 przewodniczącym „Solidarności” Pracowników Weterynarii w tym mieście. Zasiadał również w prezydium Komitetu Zakładowego NSZZ „Solidarność” w Szczecinie. Od 1984 do 1988 był wiceprzewodniczącym rady gminy Stare Czarnowo.

Po przekształceniu ZSL został członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego. W 1989 objął funkcję prezesa tymczasowego zarządu wojewódzkiego, następnie w latach 1990–1997 zajmował stanowisko prezesa zarządu wojewódzkiego PSL w Szczecinie. Od 1990 do 1992 zasiadał w radzie naczelnej tej partii.

W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, pracował w Komisji Młodzieży, Kultury Fizycznej i Sportu. W 1993 i 1997 bez powodzenia kandydował do parlamentu z listy PSL, później wycofał się z polityki. W 2002 bez powodzenia kandydował do sejmiku zachodniopomorskiego. W 2003 został prezesem miejsko-gminnego zarządu PSL w Gryfinie, członkiem władz regionalnych i delegatem na kongres tej partii w Warszawie. W 2006 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego powiatu gryfińskiego.

Bibliografia

• Strona sejmowa posła I kadencji