Józef Wybicki (minister)
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Minister byłej Dzielnicy Pruskiej | |
Okres | od 22 października 1921 |
Poprzednik | |
Następca | funkcja zniesiona |
Odznaczenia | |
![]() |
Józef Wybicki (ur. 3 września 1866 w Niewierzu, zm. 28 kwietnia 1929 w Toruniu) – polski lekarz, polityk, minister.

Życiorys
Po ukończeniu medycyny, którą studiował we: Wrocławiu, Lipsku i Berlinie, osiadł w Gdańsku. W 1918 w porozumieniu z Wojciechem Korfantym utworzył na Pomorzu Polską Organizację Wojskową. 14 listopada 1918 został podkomisarzem Naczelnej Rady Ludowej w Gdańsku. W kwietniu 1919 został na krótko aresztowany przez Niemców, po uwolnieniu musiał opuścić Gdańsk.
W 1920 mianowany na pierwszego starostę krajowego pomorskiego i był nim do 1921. W 1923 powrócił na stanowisko starosty krajowego i urzędem tym kierował do śmierci.
Od 22 października 1921 do 29 kwietnia 1922 był ministrem byłej dzielnicy pruskiej w dwóch rządach Antoniego Ponikowskiego.
W sierpniu 1925 współorganizował i został pierwszym prezesem Zarządu Instytutu Bałtyckiego[1].
Pochowany na cmentarzu parafialnym w Mszanie[2].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)[3]
Przypisy
- ↑ Bernard Piotrowski , W służbie nauki i narodu: Instytut Bałtycki w latach 1925-1939, 1991 .
- ↑ Narodowe Święto Niepodległości. Starosta i minister spoczywający w Mszanie zmarł w niezwykłych okolicznościach. czasbrodnicy.pl, 2022-11-11. [dostęp 2022-11-11]. (pol.).
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
Bibliografia
- Wybicki Józef w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s.75.
Media użyte na tej stronie
Godło Rzeczypospolitej Polskiej ustalone Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980)