Józef Wyszomirski

Józef Wyszomirski
Data i miejsce urodzenia2 stycznia 1909
Wilno
Data i miejsce śmierci16 sierpnia 1982
Warszawa
Zawódreżyser
Lata aktywności1946-1974
Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy

Józef Wyszomirski (ur. 2 stycznia 1909 w Wilnie, zm. 16 sierpnia 1982 w Warszawie) – reżyser filmowy i teatralny, aktor, dyrektor i kierownik artystyczny teatru, pedagog.

Odbył studia polonistyczne na Uniwersytecie Wileńskim. W czasie okupacji radzieckiej Kresów Wschodnich reżyserował przedstawienia w teatrze lwowskim[1]. Był jeńcem oflagu Gross-Born po powstaniu warszawskim.

W 1949 został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1949)[2]. Na emeryturę przeszedł w 1974. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B23-6-30)[3].

Działalność

  • aktor w Polskim Teatrze Dramatycznym (1939-41),
  • reżyser przedstawień tajnego Teatru Wojskowego (1943-44),
  • współkierownik i reżyser Teatru Kameralnego Domu Żołnierza (1946-48),
  • wicedyrektor i reżyser Teatru Wojska Polskiego (1947-49),
  • reżyser w Teatrze Polskim w Warszawie (1949/50),
  • dyrektor Objazdowego Teatru Dramatycznego Domu Wojska Polskiego (1950/51),
  • reżyser w Teatrze Narodowym w Warszawie (1953-56),
  • dyrektor, kierownik artystyczny i reżyser Teatru im. Wyspiańskiego w Katowicach (1956-59),
  • reżyser Teatru Rozmaitości (Bagatela) w Krakowie (1966-74),
  • reżyser w Teatrze im. Mickiewicza w Częstochowie (1968-74).

Filmografia

Reżyser

Aktor

Scenarzysta

  • 1962 - Rodzina Milcarków

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Hryciuk, Polacy we Lwowie 1939-1944, Warszawa 2000, s. 109.
  2. ↑ M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58.
  3. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Linki zewnętrzne

Przypisy