Józef Zejdowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 kwietnia 1963 |
Zawód | |
Lata aktywności | 1888-1962 |
Odznaczenia | |
Józef Zejdowski właśc. Józef Aleksander Sejda (ur. 16 marca 1871 w Warszawie. zm. 6 kwietnia 1963 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny.
Życiorys
Uczęszczał do Akademii Handlowej w Warszawie, jednocześnie występując w tamtejszych teatrach ogrodowych (Alhambra 1888, Promenada, Eldorado 1889). Kształcił się w Klasie Dykcji i Deklamacji przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, przez kolejne lata występując głównie jako recytator. Jako aktor debiutował w 1891 roku na deskach Teatru Miejskiego w Krakowie, gdzie grał do 1892 roku. W latach 1892-1899 był członkiem zespołu Warszawskich Teatrów Rządowych. Następnie grał we Lwowie (1988-1900), w Kaliszu (1900-1901), Poznaniu (1901-1902) oraz ponownie w Warszawie (Wodewil, 1902). Zorganizował również zespół objazdowy, z którym występował m.in. w Płocku.
Do wybuchu I wojny światowej występował głównie jako deklamator, transformista i pantomimista m.in. w Warszawie (Elizeum 1903, Corso 1909, Teatr na Dynasach 1912-1912, Oaza 1912), Kijowie, Wilnie (1905) Lwowie (1906), Krakowie (kabaret "Figliki" Arnolda Szyfmana 1907), Paryżu (Petit Casino 1908), Kownie, Grodnie i Mińsku (1911-1912). Ponadto w sezonie 1905/1906 grał i reżyserował w zespole Towarzystwa Dramatycznego w Przemyślu. Podczas wojny występował w Warszawie, m.in, na scenach Teatrów: Udziałowego (1914-1915), Ludowego (1915), Letniego (1915-1916), Praskiego (1916), Współczesnego, Artystycznego oraz Sfinks (1917).
Po zakończeniu walk, w latach 1919-1921 grał i reżyserował w Teatrze Praskim. W tym czasie odbył również służbę wojskową oraz - według niepotwierdzonych informacji - brał udział w powstaniach śląskich. Następnie był członkiem zespołów stołecznych: Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego (1921-1923), Teatru Rozmaitości (1923-1924), Teatrów Miejskich (głównie Teatru Narodowgo, 1924-1934) oraz scen TKKT (najdłużej w Teatrze Letnim, 1934-1939).
W końcowym okresie II wojny światowej, po wyzwoleniu Pragi wziął udział w pierwszym występie Teatru m. st. Warszawy w dniu 7 października 1944 roku. Następnie, w latach 1945-1948 był członkiem zespołu Miejskich Teatrów Dramatycznych, a następnie, aż do przejścia na emeryturę w 1962 występował głównie w Teatrze Powszechnym w Warszawie.
Był Członkiem Zasłużonym ZASP, a w 1958 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Według jednych źródeł, jego żoną była Julia Janina Maciejewska, a według innych - aktorka Laura Zejdowska (z d. Filipecka)[1].
Filmografia
- Kobieta (1917)
- Carat i jego sługi (1917)
- Ludzie bez jutra (1919) - generał gubernator
- Na jasnym brzegu (1921)
- Rywale (1925)
- Pan Tadeusz (1928) - Konewka
- Dziesięciu z Pawiaka (1931)
- Dwie Joasie (1935) - członek jury na balu mody
- Trędowata (1936) - doktor
- Dwa dni w raju (1936)
- Ordynat Michorowski (1937) - lekarz
Przypisy
- ↑ Zejdowska Laura. www.polskaniezwykla.pl. [dostęp 2022-05-26]. (pol.).
Bibliografia
- Józef Zejdowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2022-05-26] .
Linki zewnętrzne
- Józef Zejdowski w bazie filmpolski.pl
Media użyte na tej stronie
Józef Zejdowski (-1909)
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Józefa Zejdowskiego na Cmentarzu Powązkowskim