Józefina Bakhita

Święta
Józefina

Giuseppina Bakhita
dziewica
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia1868
Olgossa
Data i miejsce śmierci8 lutego 1947
Schio
Czczona przezKościół katolicki
Beatyfikacja17 maja 1992
Rzym
przez Jana Pawła II
Kanonizacja1 października 2000
Rzym
przez Jana Pawła II
Wspomnienie8 lutego
Atrybutywelon na głowie
Patronkachrześcijan w Sudanie, zgromadzeń kanosjanek i kanosjanów, dzieł miłosierdzia

Józefina Bakhita, (wł.) Giuseppina Bakhita (ur. 1868 w Olgossie, Sudan, zm. 8 lutego 1947 w Schio we Włoszech) – niewolnica pochodząca z Sudanu, zakonnica, święta Kościoła katolickiego. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 8 lutego.

Życiorys

Urodziła się w roku 1868 w Olgossie, niedaleko góry Agilere, w prowincji Darfur, w Sudanie. W wieku 9 lat została porwana przez arabskich handlarzy niewolników. Ten dramat spowodował, że zapomniała swego imienia. Nazwano ją „Bakhita”, co znaczy mająca szczęście, szczęściara. Wielokrotnie sprzedawana, doświadczyła licznych cierpień, m.in. na jej skórze wykonywano nożem tatuaże, a rany zasypywano solą. Gdy miała 15 lat, kupił ją włoski konsul, Callisto Legnani, który po kilkudziesięciu miesiącach zabrał ją ze sobą do Włoch. Tam została opiekunką dzieci w rodzinie Mariny Turiny Michieli. Ona, widząc dobroć i spokój w Bakhicie, oddała ją „do przyuczenia” siostrom kanosjankom (Zgromadzenie Sióstr Córek Miłości Służebnic Ubogich św. Magdaleny z Canossy). Tam otrzymała zgodę na poznanie wiary katolickiej, z którą spotkała się już wcześniej. 9 stycznia 1890 roku przyjęła chrzest, bierzmowanie i pierwszą komunię. Otrzymała imię Józefina. Kilka lat później wstąpiła do zakonu. Zgodnie z prawem włoskim nie była już niewolnicą, dlatego też nie wyjechała do Afryki, gdy otrzymała taki nakaz od pani Michieli, jej poprzedniej właścicielki. Przez ponad 50 lat życia zakonnego była wierną, pełną miłości, ciepła i troski służebnicą. Do jej obowiązków należały przede wszystkim prace fizyczne. Była kucharką, szwaczką, praczką czy furtianką. Ta ostatnia funkcja sprawiła, że o jej cieple przekonali się także świeccy spoza murów zakonnych. Wielokrotnie wystawiana na próbę, wyszydzana z powodu swojego pochodzenia, okazała się pełną wiary chrześcijanką. Do końca życia pracowała i modliła się w domu zakonnym w Schio. Zmarła na skutek choroby w 1947 roku. Pochowana została trzy dni po swojej śmierci, 11 lutego 1947 roku.

Życiorys Józefiny Bakhity Benedykt XVI przedstawił w encyklice Spe salvi jako przykład nierozerwalnej i determinującej relacji wiary i nadziei w życiu chrześcijan[1].

W 2009 powstał film biograficzny o życiu Józefiny Bakhity w reżyserii Giacomo Campiottiego[2].

Beatyfikacja i kanonizacja

10 grudnia 1978 (niespełna dwa miesiące po swym wyborze) papież Jan Paweł II wydał dekret o heroiczności cnót Służebnicy Bożej, Józefiny Bakhity. Uroczystość beatyfikacyjna miała miejsce 17 maja 1992 roku w Rzymie (jej beatyfikacja była połączona z beatyfikacją Josemarii Escrivy). Proces kanonizacyjny zakończyła kanonizacja, której dokonał Jan Paweł II 1 października 2000 roku, również w Rzymie.

Patronka

Św. Józefina Bakhita jest patronką Kościoła katolickiego w Sudanie, zgromadzeń sióstr i braci kanosjanów, a także wszystkich dzieł miłosierdzia, w szczególności na rzecz ubogich dziewcząt i kobiet. Swoim wstawiennictwem wspiera także projekt „Sudan 2000”, prowadzony przez kanosjanki, którego zadaniem jest organizowanie ośrodków edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i kobiet afrykańskich z Sudanu.

W dniu jej wspomnienia liturgicznego (8 lutego) od roku 2015 obchodzony jest Światowy Dzień modlitwy i refleksji przeciwko handlowi ludźmi.

Za patronkę obrała ją też międzyzakonna „Sieć Bakhita do Spraw Przeciwdziałania i Pomocy Ofiarom Współczesnych Form Niewolnictwa”, stworzona w celu zwalczania i zapobiegania handlowi ludźmi oraz pomocy ofiarom tego procederu.

Dzień obchodów

W Kościele katolickim wspominana jest w dzienną rocznicę śmierci (8 lutego).

Ikonografia

Jej nieliczne wizerunki przedstawiają ją jako kanosjankę z charakterystycznym welonem na głowie.

Zobacz też

Przypisy

  1. Benedykt XVI: Spe salvi n. 3. Kraków: Wydawnictwo M, 2007, s. 8-10. ISBN 978-83-60725-76-4.Sprawdź autora:1.
  2. Bakhita w bazie Filmweb

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bakhita Szent Jozefina.jpeg
Portrait of Josephine Bakhita