József Batthyány

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	2 grudnia 1759
Konsekrator	Christoph Anton von Migazzi
Współkonsekratorzy	Franz Xaver Anton Marxer
Konsekrowani biskupi
Pio Manzador	1765
Ferdinand-Marie de Lobkowitz	1772
František von Berchtold	1776
György Richvaldszky	1777
István Nagy	1777
József Bajzáth	1777
Ignác Nagy de Séllye	1777
Ladislaus Luzénszky	1780
Ferenc Fuchs	1788
József Fengler	1788
Maksimilijan Verhovácz	1788
Ferenc Xavier Splényi	1788
Nikolaus Kondé de Póka-Telek	1792

József Batthyány
	Kardynał prezbiter
Kraj działania	Węgry
Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1727 ; Wiedeń
Data i miejsce śmierci	23 października 1799 ; Bratysława
Miejsce pochówku	Katedra św. Marcina w Bratysławie
	Arcybiskup Esztergom
Okres sprawowania	1776–1799
	Prymas Węgier
Okres sprawowania	20 maja 1776–23 października 1799
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1751
Nominacja biskupia	13 lipca 1759
Sakra biskupia	2 grudnia 1759
Kreacja kardynalska	1 czerwca 1778; Pius VI
Kościół tytularny	San Bartolomeo all'Isola

Hrabia József Batthyány (węg.: Batthyány gróf József ur. 30 stycznia 1727, Wiedeń ; zm. 23 października 1799, Bratysława) był członkiem starej magnackiej rodziny węgierskiej Batthyány.

Życiorys

W roku 1751 otrzymał święcenia kapłańskie, w 1759 został biskupem Siedmiogrodu, w 1760 arcybiskupem w Kalocsy, w 1776 prymasem Węgier i arcybiskupem w Esztergom, a w 1778 kardynałem. Od roku 1782 do śmierci był kardynałem-prezbiterem rzymskiej bazyliki św. Bartłomieja na Wyspie Tyberyjskiej. Zasłużony dla państwa i kościoła węgierskiego. W najtrudniejszych dla jego ojczyzny czasach odgrywał często rolę pośrednika, rozjemcy i zaangażowanego charytatywnie mecenasa węgierskich interesów. Rezydował w pałacu prymasowskim w Bratysławie.

Tekst tego artykułu bazuje na wolnym („public domain“) artykule z Meyers Konversations-Lexikon, 4. wydanie z roku: 1888–1890.