Jørgen Graabak
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Byåsen IL | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Jørgen Graabak (ur. 26 kwietnia 1991 w Melhus[1]) – norweski narciarz klasyczny, specjalista kombinacji norweskiej, sześciokrotny medalista olimpijski, pięciokrotny medalista mistrzostw świata i wicemistrz świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jørgen Graabak pojawił się w lutym 2009 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie. Zajął tam 20. miejsce w sprincie. Miesiąc później po raz pierwszy pojawił się w zawodach Pucharu Kontynentalnego, zajmując 32. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Høydalsmo. W sezonie 2008/2009 pojawił się jeszcze raz ponownie nie zdobywając punktów i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata juniorów w Hinterzarten w 2010 roku wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył srebrny medal w zawodach drużynowych. Indywidualnie uplasował się na dziesiątej pozycji w Gundersenie.
W dziesięciu startach sezonu 2010/2011 Pucharu Kontynentalnego za każdym razem plasował się w czołowej dziesiątce. Czterokrotnie stawał na podium, ale ani razu nie zwyciężył. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć trzecie miejsce. W międzyczasie, 8 stycznia 2011 roku w Schonach zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 51. miejsce w Gundersenie. W sezonie 2010/2011 Pucharu Świata wystartował jeszcze dwukrotnie, ale punktów nie zdobył. W styczniu 2011 roku wystąpił także na mistrzostwach świata juniorów w Otepää, gdzie był piąty w Gundersenie oraz ósmy w sprincie.
Pierwsze punkty Pucharu Świta zdobył na początku sezonu 2011/2012, 10 grudnia 2011 roku w Ramsau, zajmując 28. miejsce w Gundersenie. Niedługo potem, 18 grudnia 2011 roku w Seefeld po raz pierwszy stanął na podium po tym, jak był trzeci w Gundersenie. W pozostałej części cyklu jeszcze pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 15 stycznia 2012 roku w Chaux-Neuve zajął drugie miejsce, ulegając tylko Włochowi Alessandro Pittinowi. W klasyfikacji generalnej zajął 16. miejsce. Pierwsze pucharowe zwycięstwo odniósł 1 lutego 2015 roku w Val di Fiemme, wygrywając na dużej skoczni. W pozostałych startach sezonu 2014/2015 jeszcze jeden raz stanął na podium, dwa dni wcześniej był trzeci na tej samej skoczni. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2015/2016, kiedy pięciokrotnie plasował się w czołowej trójce, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 9 lutego w Trondheim i 6 marca 2016 roku w Schonach. W klasyfikacji generalnej zajął czwarte miejsce. Kolejne zwycięstwo, jedyne w sezonie, odniósł 12 stycznia 2018 roku w Val di Fiemme. W sezonie 2017/2018 jeszcze dwukrotnie stawał na podium, ostatecznie zajmując piąte miejsce w klasyfikacji generalnej.
Pierwszy medal wśród seniorów zdobył w 2013 roku, wspólnie z kolegami z reprezentacji zajmując drugie miejsce w sztafecie na mistrzostwach świata w Val di Fiemme. Wynik ten Norwegowie z Graabakiem w składzie powtórzyli podczas mistrzostw świata w Falun w 2015 roku oraz rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Lahti. Indywidualnie najbliżej podium był w 2015 roku, kiedy na normalnej skoczni zajął ósme miejsce.
W lutym 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie w konkursie indywidualnym na dużej skoczni wywalczył złoty medal. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio swego rodaka Magnusa Moana i Niemca Fabiana Rießle. Trzy dni później wspólnie z Moanem, Magnusem Krogiem i Håvardem Klemetsenem zajął też pierwsze miejsce w zawodach drużynowych. Podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku wspólnie z Espenem Andersenem, Jarlem Magnusem Riiberem i Janem Schmidem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Nie obronił też indywidualnego tytułu, zajmując dziesiąte miejsce na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie był osiemnasty.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 18 lutego | 2014 | Soczi | Gundersen HS140/10 km | 22:45,5 | — | — |
1. | 21 lutego | 2014 | Soczi | Sztafeta HS140/4x5 km[2] | 47:13,5 | — | — |
18. | 14 lutego | 2018 | Pjongczang | Gundersen HS109/10 km | 24:51,4 | +2:29,9 | Eric Frenzel |
10. | 20 lutego | 2018 | Pjongczang | Gundersen HS140/10 km | 23:52,5 | +1:24,8 | Johannes Rydzek |
2. | 22 lutego | 2018 | Pjongczang | Sztafeta HS140/4x5 km[3] | 46:09,8 | +31,7 | Niemcy |
2. | 9 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Gundersen HS106/10 km | 25:07,7 | +0,8 | Vinzenz Geiger |
1. | 15 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Gundersen HS140/10 km | 27:13,3 | — | — |
1. | 17 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Sztafeta HS140/4x5 km[4] | 50:45,1 | — | — |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
38. | 22 lutego | 2013 | Val di Fiemme | Gundersen HS106/10 km | 29:13,2 | +2:26,2 | Jason Lamy Chappuis |
2. | 24 lutego | 2013 | Val di Fiemme | Sztafeta HS106/4x5 km[5] | 57:34,0 | +0,4 | Francja |
8. | 20 lutego | 2015 | Falun | Gundersen HS100/10 km | 26:38,9 | +52,6 | Johannes Rydzek |
2. | 22 lutego | 2015 | Falun | Sztafeta HS100/4x5 km[6] | 44:20,7 | +23,1 | Niemcy |
24. | 26 lutego | 2015 | Falun | Gundersen HS134/10 km | 22:45,8 | +1:47,6 | Bernhard Gruber |
11. | 24 lutego | 2017 | Lahti | Gundersen HS100/10 km | 26:19,6 | +46,8 | Johannes Rydzek |
2. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Sztafeta HS100/4x5 km[7] | 47:57,3 | +41,7 | Niemcy |
22. | 1 marca | 2017 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 26:41,6 | +2:17,5 | Johannes Rydzek |
DNS | 22 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Gundersen HS130/10 km | 23:43,0 | - | Eric Frenzel |
9. | 28 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Gundersen HS109/10 km | 25:01,3 | +1:10,5 | Jarl Magnus Riiber |
1. | 2 marca | 2019 | Seefeld in Tirol | Sztafeta HS109/4x5 km[8] | 50:15,5 | - | - |
9. | 26 lutego | 2021 | Oberstdorf | Gundersen HS106/10 km | 23:01,2 | +1:13,8 | Jarl Magnus Riiber |
1. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Sztafeta HS106/4x5 km[9] | 43:57,7 | - | - |
14. | 4 marca | 2021 | Oberstdorf | Gundersen HS137/10 km | 23:11,1 | +2:54,4 | Johannes Lamparter |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
20. | 5 lutego | 2009 | Szczyrbskie Jezioro | Sprint HS100/5 km | 13:26,0 | +1:13,3 | Alessandro Pittin |
10. | 29 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Gundersen HS106/10 km | 29:43,5 | +1:15,9 | Ole-Christian Wendel |
2. | 31 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Sztafeta HS106/4x5 km[10] | 53:00,1 | +13,5 | Niemcy |
5. | 27 stycznia | 2011 | Otepää | Gundersen HS100/10 km | 26:37,7 | +1:25,3 | Johannes Rydzek |
8. | 29 stycznia | 2011 | Otepää | Sprint HS100/5 km | 12:44,5 | +1:18,6 | Marjan Jelenko |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2010/2011: niesklasyfikowany
- sezon 2011/2012: 16.
- sezon 2012/2013: 20.
- sezon 2013/2014: 7.
- sezon 2014/2015: 13.
- sezon 2015/2016: 4.
- sezon 2016/2017: 11.
- sezon 2017/2018: 5.
- sezon 2018/2019: 7.
- sezon 2019/2020: 2.
- sezon 2020/2021: 12.
- sezon 2021/2022: 4.
- sezon 2022/2023:
Miejsca na podium chronologicznie
Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 18 grudnia 2011 | Seefeld | Gundersen HS109/10 km | 27:41,9 | 3. | +7,1 | Jason Lamy Chappuis |
2. | 15 stycznia 2012 | Chaux-Neuve | Gundersen HS118/10 km | 22:18,1 | 2. | +16,5 | Alessandro Pittin |
3. | 30 listopada 2013 | Ruka | Gundersen HS142/10 km | 28:34,9 | 2. | +3,5 | Eric Frenzel |
4. | 11 stycznia 2014 | Chaux-Neuve | Gundersen HS118/10 km | 27:14,4 | 3. | +1,3 | Mikko Kokslien |
5. | 6 marca 2014 | Trondheim | Gundersen HS140/10 km | 25:29,0 | 2. | +1,4 | Johannes Rydzek |
6. | 16 marca 2014 | Falun | Gundersen HS100/10 km | 22:07,5 | 2. | +4,9 | Akito Watabe |
7. | 30 stycznia 2015 | Val di Fiemme | Gundersen HS134/10 km | 29:13,9 | 3. | +10,2 | Bernhard Gruber |
8. | 1 lutego 2015 | Val di Fiemme | Gundersen HS134/10 km | 25:58,7 | 1. | - | - |
9. | 9 lutego 2016 | Trondheim | Gundersen HS140/10 km | 24:26,2 | 1. | - | - |
10. | 10 lutego 2016 | Trondheim | Gundersen HS140/10 km | 24:28,5 | 3. | +57,8 | Eric Frenzel |
11. | 27 lutego 2016 | Val di Fiemme | Gundersen HS134/10 km | 30:59,7 | 3. | +46,0 | Bernhard Gruber |
12. | 28 lutego 2016 | Val di Fiemme | Gundersen HS134/10 km | 31:33,5 | 2. | +5,8 | Magnus Krog |
13. | 6 marca 2016 | Schonach | Gundersen HS106/15 km | 38:43,3 | 1. | - | - |
14. | 26 listopada 2016 | Ruka | Gundersen HS142/10 km | 27:31,7 | 3. | +45,6 | Johannes Rydzek |
15. | 4 grudnia 2016 | Lillehammer | Gundersen HS138/10 km | 25:13,6 | 3. | +23,4 | Eric Frenzel |
16. | 3 grudnia 2017 | Lillehammer | Gundersen HS138/10 km | 26:25,1 | 3. | +4,2 | Espen Andersen |
17. | 12 stycznia 2018 | Val di Fiemme | Gundersen HS134/10 km | 25:56,4 | 1. | - | - |
18. | 4 marca 2018 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 24:51,6 | 3. | +3,9 | Johannes Rydzek |
19. | 2 grudnia 2018 | Lillehammer | Gundersen HS140/10 km | 27:54,3 | 2. | +35,8 | Jarl Magnus Riiber |
20. | 23 grudnia 2018 | Ramsau | Gundersen HS98/10 km | 23:58,7 | 1. | - | - |
21. | 11 stycznia 2019 | Val di Fiemme | Gundersen HS135/10 km | 26:58,4 | 2. | +5,9 | Johannes Rydzek |
22. | 27 stycznia 2019 | Trondheim | Gundersen HS138/10 km | 26:15,0 | 3. | +2,5 | Jarl Magnus Riiber |
23. | 10 lutego 2019 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 24:39,8 | 1. | - | - |
24. | 1 grudnia 2019 | Ruka | Gundersen HS142/10 km | 25:36,6 | 2. | +2:08,8 | Jarl Magnus Riiber |
25. | 7 grudnia 2019 | Lillehammer | Gundersen HS140/10 km | 25:54,5 | 2. | +46,4 | Jarl Magnus Riiber |
26. | 8 grudnia 2019 | Lillehammer | Gundersen HS140/10 km | 29:27,4 | 2. | +20,2 | Jarl Magnus Riiber |
27. | 22 grudnia 2019 | Ramsau | Gundersen HS98/10 km | 23:45,9 | 2. | +2,8 | Jarl Magnus Riiber |
28. | 10 stycznia 2020 | Val di Fiemme | Gundersen HS104/10 km | 26:10,9 | 3. | +27,7 | Jarl Magnus Riiber |
29. | 11 stycznia 2020 | Val di Fiemme | Gundersen HS104/10 km | 26:20,8 | 3. | +0,6 | Vinzenz Geiger |
30. | 31 stycznia 2020 | Seefeld | Gundersen HS109/5 km | 11:35,5 | 3. | +44,5 | Jarl Magnus Riiber |
31. | 1 lutego 2020 | Seefeld | Gundersen HS109/10 km | 23:28,3 | 2. | +1:07,0 | Jarl Magnus Riiber |
32. | 2 lutego 2020 | Seefeld | Gundersen HS109/15 km | 36:00,3 | 2. | +50,2 | Jarl Magnus Riiber |
33. | 22 lutego 2020 | Trondheim | Gundersen HS138/10 km | 25:08,9 | 2. | +59,3 | Jarl Magnus Riiber |
34. | 1 marca 2020 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 25:41,1 | 2. | +2,9 | Akito Watabe |
35. | 29 stycznia 2022 | Seefeld | Gundersen HS109/10 km | 24:49,3 | 3. | +4,2 | Vinzenz Geiger |
36. | 30 stycznia 2022 | Seefeld | Gundersen HS109/12,5 km | 30:08,6 | 1. | - | - |
37. | 12 marca 2022 | Schonach | Gundersen HS100/10 km | 23:48,9 | 3. | +44,2 | Jarl Magnus Riiber |
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2008/2009: niesklasyfikowany
- sezon 2009/2010: nie brał udziału
- sezon 2010/2011: 3.
Miejsca na podium chronologicznie
Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 11 grudnia 2010 | Park City | Gundersen HS134/10 km | 28:02,1 | 2. | +0,7 | Sebastian Reuschel |
2. | 12 grudnia 2010 | Park City | Gundersen HS134/10 km | 28:46,9 | 2. | +3,0 | Geoffrey Lafarge |
3. | 19 lutego 2011 | Kranj | Gundersen HS109/10 km | 24:53,4 | 2. | +0,8 | Magnus Krog |
4. | 20 lutego 2011 | Kranj | Gundersen HS109/10 km | 25:03,8 | 3. | +34,9 | Magnus Krog |
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- 2014: 26.
- 2015: nie brał udziału
- 2016: nie brał udziału
- 2017: (48.)[11]
- 2018: nie brał udziału
- 2019: (44.)[12]
- 2021: (26.)[13]
- 2022: (14.)[14]
Miejsca na podium chronologicznie
Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów LGP.
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Przypisy
- ↑ Andreplass til Jørgen Graabak (norw.)
- ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Magnus Krog, Jørgen Graabak, Håvard Klemetsen
- ↑ Skład drużyny: Jan Schmid, Espen Andersen, Jarl Magnus Riiber, Jørgen Graabak
- ↑ Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Espen Andersen, Jens Lurås Oftebro, Jørgen Graabak
- ↑ Skład drużyny: Jørgen Graabak, Håvard Klemetsen, Magnus Krog, Magnus Moan
- ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Mikko Kokslien, Jørgen Graabak, Håvard Klemetsen
- ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Mikko Kokslien, Magnus Krog, Jørgen Graabak
- ↑ Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jan Schmid, Jørgen Gråbak, Jarl Magnus Riiber
- ↑ Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jørgen Gråbak, Jens Lurås Oftebro, Jarl Magnus Riiber
- ↑ Skład drużyny: Truls Sønstehagen Johansen, Jørgen Graabak, Gudmund Storlien, Ole-Christian Wendel
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Granada, Licencja: CC BY-SA 4.0
Seefeld-Triple 2018, first day January 26th. Picture shows Jørgen Gråbak