Jüri Luik

Jüri Luik

Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1966 Tallinn
Zawód, zajęcie	polityk, dyplomata
Stanowisko	minister bez teki (1992–1993), minister obrony (1993–1994, 1999–2001, 2017–2021), minister spraw zagranicznych (1994–1995)
Odznaczenia

Jüri Luik (ur. 17 sierpnia 1966 w Tallinnie^[1]) – estoński polityk i dyplomata, deputowany, od 1992 do 1993 minister bez teki, w latach 1993–1994, 1999–2001 i 2017–2021 minister obrony, od 1994 do 1995 minister spraw zagranicznych, ambasador w różnych placówkach.

Życiorys

Absolwent dziennikarstwa na Uniwersytecie w Tartu, pracował w wyuczonym zawodzie do 1990. W 1991 dołączył do estońskiej dyplomacji, został m.in. dyrektorem generalnym departamentu politycznego w MSZ. W 1992 wybrany na posła do Zgromadzenia Państwowego z ramienia koalicji skupionej wokół Marta Laara. W tym samym roku został ministrem bez teki odpowiedzialnym za negocjacje między Estonią a Rosją. Od 1993 do 1994 sprawował urząd ministra obrony, a następnie do 1995 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych^[1].

Przez następny rok przebywał w Stanach Zjednoczonych jako pracownik naukowy w Carnegie Foundation. W 1996 powrócił do dyplomacji, obejmując stanowisko ambasadora akredytowanego w państwach Beneluksu. W latach 1999–2002 po raz drugi był ministrem obrony, następnie w ramach MSZ przewodniczył delegacji negocjującej warunki członkostwa Estonii w NATO. Od 2003 obejmował kolejne stanowiska ambasadorskie – w Stanach Zjednoczonych (do 2007), przy NATO (do 2012) i w Rosji (do 2015)^[1].

W 2015 został dyrektorem estońskiego think tanku ICDS, zajmującego się tematyką obronności i bezpieczeństwa. W 2017 powołany na podsekretarza stanu w MSZ do spraw politycznych. W tym samym roku z ramienia partii Związek Ojczyźniany i Res Publica trzeci raz w karierze stanął na czele resortu obrony^[1]. W wyborach w 2019 uzyskał mandat posła do estońskiego parlamentu^[2]. W utworzonym w tym samym roku nowym gabinecie pozostał na stanowisku ministra obrony^[3]. Zakończył urzędowanie w styczniu 2021.

W 2019 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[4].

Przypisy