Jüri Vilms

Jüri Vilms z Marie Oberst

Jüri Vilms (ur. 13 marca 1889, zm. 13 kwietnia 1918[1]) – estoński polityk i prawnik.

Życiorys

Był jednym z założycieli powstałej w kwietniu 1917 Estońskiej Partii Socjalno-Radykalnej (we wrześniu 1917 przekształconej w Estońską Partię Pracy)[2]. Uczestniczył w Estońskim Kongresie Narodowym (2 lipca 1917), opowiadał się na nim za szeroką autonomią Estonii w ramach federacyjnego państwa rosyjskiego[3][4]. Wszedł w skład powołanego 19 lutego 1918 Estońskiego Komitetu Ocalenia, mającego za zadanie proklamowanie niepodległości[5][6]. W powołanym w dniu proklamowania niepodległości (24 lutego 1918) rządzie tymczasowym objął funkcje wicepremiera i ministra sprawiedliwości[7]. Podczas okupacji niemieckiej (od 25 lutego 1918) pojmany, został rozstrzelany w Helsinkach[8].

Przypisy

  1. ↑ Vilms, Jüri. Estonica.org. [dostęp 2012-08-08]. (ang.).
  2. ↑ Jan Lewandowski: Estonia. Warszawa: TRIO, 2001, s. 56. ISBN 83-88542-04-4.
  3. ↑ Jan Lewandowski: Historia Estonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 2002, s. 167. ISBN 83-04-04528-1.
  4. ↑ Jan Lewandowski: Estonia. Warszawa: TRIO, 2001, s. 57. ISBN 83-88542-04-4.
  5. ↑ Jan Lewandowski: Estonia. Warszawa: TRIO, 2001, s. 63. ISBN 83-88542-04-4.
  6. ↑ Jan Lewandowski: Historia Estonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 2002, s. 171. ISBN 83-04-04528-1.
  7. ↑ Jan Lewandowski: Estonia. Warszawa: TRIO, 2001, s. 66. ISBN 83-88542-04-4.
  8. ↑ Jan Lewandowski: Historia Estonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 2002, s. 172. ISBN 83-04-04528-1.

Media użyte na tej stronie

Jüri Vilms.jpg
Jüri Vilms koos abikaasa Marie Oberstiga, kellega ta tutvus õpingupäevil Tartu Ülikoolis