Jānis Bordāns
Data i miejsce urodzenia | 21 czerwca 1967 |
---|---|
Minister sprawiedliwości Łotwy | |
Okres | od 23 stycznia 2019 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Minister sprawiedliwości Łotwy | |
Okres | od 5 lipca 2012 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | Žaneta Jaunzeme-Grende (p.o.) |
Następca | Baiba Broka |
Jānis Bordāns (ur. 21 czerwca 1967[1] w Balvi) – łotewski polityk i prawnik, poseł na Sejm, w latach 2012–2014 i od 2019 minister sprawiedliwości, od 2019 również wicepremier, lider Konserwatystów.
Życiorys
Od 1989 współpracował z Łotewskim Frontem Ludowym[2]. W 1992 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Łotwy w Rydze. Na początku lat 90. pracował w prokuraturze, a od 1992 w Departamencie Spraw Międzynarodowych Ministerstwa Handlu Zagranicznego[1]. W latach 1994–1995 z ramienia Łotewskiej Drogi sprawował mandat posła na Sejm V kadencji[3]. Po odejściu z parlamentu był doradcą dyrektora generalnego telewizji publicznej Latvijas Televīzija, po czym w 1996 zaczął prowadzić prywatną praktykę adwokacką[1].
Powrócił do działalności politycznej jako członek Związku Obywatelskiego i kandydat do parlamentu z ramienia Jedności w 2010[4]. W tym samym roku został doradcą Valdisa Dombrovskisa i parlamentarnym sekretarzem w urzędzie premiera. Od 2011 do 2012 pełnił funkcję parlamentarnego sekretarza w resorcie sprawiedliwości. W lipcu 2012 objął urząd ministra sprawiedliwości w trzecim rządzie Valdisa Dombrovskisa[1], który sprawował do stycznia 2014. Od 2012 działał w ugrupowaniu narodowców[5], jednak został z niego wykluczony w 2013[6].
Po odejściu z rządu powrócił do praktyki adwokackiej[7]. W maju 2014 stanął na czele Nowej Partii Konserwatywnej[8] (w 2022 partia zmieniła nazwę na Konserwatyści). Ugrupowanie to nie przekroczyło progu wyborczego do Sejmu w tym samym roku. W 2017 z jego ramienia Jānis Bordāns uzyskał natomiast mandat radnego miejskiego w Rydze[7].
W wyborach parlamentarnych w 2018 kierowana przez niego partia zdobyła 16 mandatów poselskich, z których jeden przypadł liderowi konserwatystów[9]. Podjął w międzyczasie nieudaną próbę stworzenia rządu. Ostatecznie w styczniu 2019 Jānis Bordāns objął stanowiska ministra sprawiedliwości i wicepremiera, dołączając do gabinetu Artursa Krišjānisa Kariņša[10].
Przypisy
- ↑ a b c d Jānis Bordāns. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ Ilze Zālīte: Kolēģi: Bordāns neveiks varoņdarbus. nra.lv, 4 lipca 2012. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ Jānis Bordāns. saeima.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ Ģirts Zvirbulis: Klusais samurajs Bordāns. la.lv, 5 lipca 2012. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ Bordāns pievienojas TB/LNNK. delfi.lv, 18 lipca 2012. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ Jāni Bordānu izslēdz no TB/LNNK un atsauks no ministra amata. delfi.lv, 1 listopada 2013. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ a b Jānis Bordāns. pv2017.cvk.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ Nodibina Bordāna „Jauno konservatīvo partiju”. nra.lv, 17 maja 2014. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
- ↑ Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts. sv2018.cvk.lv. [dostęp 2018-10-07]. (łot.).
- ↑ Latvia gets a new government led by Krišjānis Kariņš. lsm.lv, 23 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-23]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Saeima, Licencja: CC BY-SA 2.0
2019.gada 23.janvāris. 13.Saeimā pārstāvēto un valdību veidojošo politisko partiju – partiju apvienības “Jaunā Vienotība”, politiskās partijas “KPV LV”, Jaunās konservatīvās partijas, partiju apvienības “Attīstībai/Par!” un Nacionālās apvienības “Visu Latvijai!”-“Tēvzemei un brīvībai/LNNK” – sadarbības līguma, Fiskālās disciplīnas līguma un Krišjāņa Kariņa vadītā Ministru kabineta deklarācijas svinīgā parakstīšana.
Foto: Ieva Ābele, Saeima
Izmantošanas noteikumi: saeima.lv/lv/autortiesibas