Jądro czerwienne

Rycina przedstawiająca przekrój przez śródmózgowie na wysokości wzgórków górnych, zaznaczono jądro czerwienne (red nucleus). Według Graya
Preparat sekcyjny ludzkiego mózgowia, zaznaczono jądro czerwienne (8)

Jądro czerwienne (łac. nucleus ruber, ang. red nucleus) – struktura układu nerwowego znajdująca się w przedniej części śródmózgowia, utworzona ze średnich neuronów tworzących synapsy z włóknami nerwowymi ramion spajających móżdżku, i dużych neuronów wysyłających aksony tworzące drogę czerwienno-rdzeniową. Nazwa pochodzi od różowawej barwy którą odznacza się na świeżych przekrojach mózgowia, mającej związek z obecnością zawierającego żelazo barwnika.

Jądro czerwienne otrzymuje impulsację z:

  • jądra wsuniętego móżdżku (nucleus interpositus),
  • jądra móżdżku bocznego,
  • gałki bladej,
  • wzgórza,
  • wzgórków górnych,
  • ipsilateralnej kory motorycznej.

Wysyła impulsację do:

  • przeciwległej części tworu siatkowatego tyłomózgowia (tractus rubroreticularis),
  • do rdzenia kręgowego. Aksony eferentne z obu jąder czerwiennych krzyżują się po stronie brzusznej jądra i zstępują wzdłuż śródmózgowia do rdzenia, gdzie powstały pęczek czerwienno-rdzeniowy (Monakowa, tractus rubrospinalis) przebiega brzusznie względem drogi korowo-rdzeniowej bocznej i sznurów bocznych rdzenia,
  • nieskrzyżowane aksony tworzą drugi pęczek (tractus rubroolivaris), przebiegający przez środkową część nakrywki do oliwki dolnej,
  • wysyła też impulsację do wzgórza (tractus rubrothalamicus).

Funkcją jądra czerwiennego jest regulacja napięcia mięśniowego. Jego uszkodzenia powodują ataksję, drgania mięśni przeciwległej strony ciała oraz ruchy pląsawicze[1].

Jako pierwszy opisał je i zilustrował Santorini w 1775. Vicq-d’Azyr również uwzględnił je w swoich tablicach anatomicznych w 1786, jako tâche rougeâtre. Pierwszy szczegółowy opis tej struktury pozostawił Burdach[2].

Przypisy

  1. Orrison W. W.: Atlas funkcjonalny mózgu. Wyd. I. Warszawa: PZWL, 2010, s. 122. ISBN 978-83-200-4028-9.
  2. Meyer A. Karl Friedrich Burdach and his place in the history of neuroanatomy. „Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry”. 33. 5, s. 553-61, 1971. PMID: 4922393. 

Bibliografia

  • Sawicki W. Histologia. wyd. IV Warszawa, PZWL 2003 s. 297 ISBN 83-200-2790-X

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Human brain frontal (coronal) section description 2.JPG
Autor:

John A Beal, PhD

Dep't. of Cellular Biology & Anatomy, Louisiana State University Health Sciences Center Shreveport, Licencja: CC BY 2.5

Frontal (Coronal) section of the brain

  1. Medulla spinalis
  2. Decussatio pyramidum
  3. Hilum nuclei olivaris inferioris
  4. Nucleus olivaris inferior
  5. Pons
  6. Arteria cerebri posterior (?)
  7. (Tractus cerebellorubralis)
  8. Nucleus ruber
  9. Ventriculus tertius
  10. Thalamus
  11. Capsula interna
  12. Putamen
  13. Capsula externa / Claustrum / Capsula extrema
  14. Nucleus caudatus (Corpus)
  15. Stria terminalis et Vena thalamostriata superior
  16. Lamina affixa / Ventriculus lateralis, Pars centralis
  17. Taenia choroidea / Plexus choroideus ventriculi lateralis
  18. Fornix, Crus
  19. Corpus callosum, Truncus
  20. Gyrus cinguli
  21. Fissura longitudinalis cerebri
  22. Gyrus frontalis superior (?)
  23. Insula
  24. Sulcus lateralis
  25. Ventriculus lateralis, Cornu temporale
  26. Hippocampus
  27. Gyrus parahippocampalis
  28. Crus cerebri
  29. Substantia nigra
(font: arial black, size: 8)