Jędrzej Tucholski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz w Starej Miłośnie |
| Zawód, zajęcie | elektryk, historyk |
| Narodowość | polska |
| Alma Mater | |
| Rodzice | Tadeusz, Zofia |
| Krewni i powinowaci | Hanna (siostra) |
| Odznaczenia | |
 | |
Jędrzej Tucholski (ur. 24 marca 1932 w Poznaniu, zm. 21 maja 2012 w Warszawie[1]) – polski pisarz zajmujący się tematyką historii II wojny światowej, m.in. cichociemnych i zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Był synem por. rez. doc. dra Tadeusza Tucholskiego (1898-1940), naukowca w chemii fizycznej, ofiary zbrodni katyńskiej i Zofii z domu Osuchowskiej (zm. 1988); miał siostrę Hannę[2].
Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej z 1954 z tytułem inżyniera elektryka. Był pracownikiem Instytutu Elektrotechniki w Warszawie-Międzylesiu. W 1972 zainteresował się bliżej historią Cichociemnych i rozpoczął pracę badawczą na ten temat. Ponadto badał tematykę zbrodni katyńskiej. W 1989 współzałożyciel Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej[3]. Uczestniczył w ekshumacji ofiar katyńskich w Charkowie i Miednoje w 1991 roku oraz w Katyniu w 1994 roku[4]. W 1993 był w Komitecie Organizacyjnym Federacji Rodzin Katyńskich[5]. Działał w Stowarzyszeniu Rodzina Katyńska w Warszawie, był także przewodniczącym Zarządu Polskiej Fundacji Katyńskiej[6]. Członek Rady Programowej półrocznika „Pamięć i Sprawiedliwość” Instytutu Pamięci Narodowej. W latach 1995–2000 wicedyrektor Centralnego Archiwum MSWiA. W latach 2000-2005 zastępca szefa Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN, a następnie do 2008 roku – główny specjalista w tym biurze[6].
Został pochowany 29 maja 2012 na cmentarzu parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starej Miłośnie[1].
Książki
- Cichociemni 1941–1945: sylwetki spadochroniarzy, Warszawa 1984
- Powracali nocą, Warszawa 1988, ISBN 83-05-11760-X
- Spadochronowa opowieść czyli o żołnierzach generała Sosabowskiego i cichociemnych, Warszawa 1991, ISBN 83-206-0838-4
- Mord w Katyniu. Kozielsk – Ostaszków – Starobielsk. Lista ofiar, Warszawa 1991, ISBN 83-211-1408-3
- Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003 (jako współautor), ISBN 83-916663-5-2
- Cichociemni i spadochroniarze 1941–1956, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7399-371-6
Odznaczenia
8 kwietnia 2008 roku rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała mu Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej[7], a 24 marca 2011 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w upowszechnianiu prawdy katyńskiej[8].
Przypisy
- ↑ a b Zmarł Jędrzej Tucholski. ipn.gov.pl, 3 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2014)].
- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 654. [dostęp 2014-04-11].
- ↑ Komunikat o powstaniu Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 1), Warszawa 1990, str. 4
- ↑ Zmarł Jędrzej Tucholski. rp.pl, 24 maja 2012. [dostęp 2014-04-11].
- ↑ Federacja Rodzin Katyńskich. muzeumkatynskie.pl. [dostęp 2013-12-25].
- ↑ a b Zmarł Jędrzej Tucholski. rp.pl, 2012-05-24. [dostęp 2012-05-24].
- ↑ Pierwsze nadanie Medalu Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej 8 kwietnia 2008 r., [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 24), Warszawa 2008, str. 253–255
- ↑ Rej. 153/2011: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 marca 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 635)
Bibliografia
- Katyń w pół drogi. W: Piotr Gabryel: Katyń w pół drogi. Warszawa: DSW „Omnibus”, 1989, s. 21-28. ISBN 83-85072-24-1.
- Zbrodnia katyńska, Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej nr 4–5/2005, str. 4–21
- Publikacje Jędrzeja Tucholskiego w Katalogu Biblioteki Narodowej alpha.bn.org.pl [dostęp 2011-09-23]