Język !o!kung
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 5,6 tys.[1] | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| Kod ISO 639-2↗ | khi | ||||
| Kod ISO 639-3↗ | oun | ||||
| IETF | vaj | ||||
| Glottolog | vase1234 | ||||
| Ethnologue | vaj | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język !kung (inne nazwy: !'o!kung, ǃxũũ, !kung-ekoka) – północna grupa dialektów kontinuum dialektalnego juu, używanych przez Buszmenów (Saan) w północnej Namibii i południowej Angoli. Klasyfikowany jako należący do fyli khoisan.
Fonetyka
Język !kung dysponuje szczególnie bogatym zasobem fonemów. Jego charakterystyczną cechą, podobnie jak pozostałych języków khoisan, są liczne mlaski, których ma aż 48. Wykrzyknik w nazwie języka oznacza tzw. mlask zadziąsłowy.
Przypisy
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).