Język adûnaicki

Adûnaic
Obszar

mitologia Śródziemia

Pismo/alfabet

tengwar, alfabet łaciński

Klasyfikacja genetyczna
Kody języka
Kod ISO 639-3brak
IETFbrak
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język adûnaicki (adûnaic, język zachodu), także númenorejski – język opracowany przez J.R.R. Tolkiena na potrzeby stworzonej przez niego mitologii Śródziemia.

Adûnaicki był językiem mieszkańców Númenoru i pochodził od języka, którymi posługiwały się rody Hadora i Bëora w Pierwszej Erze. Choć większość ludzi z rodu Bëora zginęła w Dagor Bragollach, bëoriański akcent przetrwał w niektórych częściach Númenoru.

Westron, używany podczas Trzeciej Ery jako wspólna mowa, w dużym stopniu wywodził się od adûnaickiego. Czarni Númenorejczycy z Umbaru i innych númenorejskich kolonii mówili pokrewnym językiem zwanym czarnym adûnaickim, bardziej zbliżonym do dawnego języka ze względu na mniejszą liczbę elfich wpływów.

Przykłady nazw w języku adûnaickim

  • adûn. Akallabêth (dosł. upadły kraj; upadek kraju) – nazwa relacji mówiącej o zagładzie Númenoru. W quenyi nazwa tej samej relacji brzmi Atalantë. Nazwa elficka kojarzy się z nazwą zatopionej wyspy Atlantydy.
  • adûn. Adûnakhôr (dosł. władca zachodu) – imię dziewiętnastego lub dwudziestego z kolei władcy wyspy, a pierwszego z tych, którzy porzucili tradycję używania imion quenejskich. Jego imię quenejskie, zapisane w Kronice Królów, brzmiało Herunúmen (por. qya. heru pan, władca, qya. númen zachód).
  • adûn. Anadûn (dosł. kraj zachodu) – nazwa quenejska brzmiała Númenórë, wcześniej Númendórë (por. qya. númen zachód, qya. n(d)órë kraj, lud = sind. dor kraj).
  • adûn. Rothinzil (dosł. kwiat piany / foam flower) – nazwa statku Eärendila, przodka Dúnedainów. Statek ten w quenyi nosił nazwę Vingilótë (dosł. kwiat piany morskiej).
  • adûn. Zimraphel (dosł. klejnot-gwiazda) – ostatnia królowa Númenoru, nosząca quenejskie miano Míriel (zob. qya. mirë klejnot, qya. el gwiazda).

Porównanie wybranych wyrazów adunaickich i elfickich

Zestawienie słownictwa adûnaickiego z językami elfickimi (quenya, sindarin) pokazuje, że Númenorejczycy posługiwali się językiem, który był blisko spokrewniony z mową elfów:

znaczenie wyrazówadûnaickiquenyasindarinforma poświadczenia w języku adûnaickim
zachód, zachodniadûnandúnëannunadûn. Adûnakhôr (dosł. władca zachodu), adûn. Anadûn (dosł. kraj zachodu).
upadek, upadłyakallaataladûn. Akallabêth (dosł. upadły kraj; upadek kraju)
krajanantëan, andadûn. Anadûn (dosł. kraj zachodu)
szlachetny, wysoki; królar-tar-ar-adûn. Ar-Adûnakhôr = qya. Tar-Herunúmen, adûn. Ar-Pharazôn = qya. Tar-Calion, adûn. Ar-Zimraphel = qya. Tar-Miriel,
kraj, ludbêthwaithgwaithadûn. Akallabêth (dosł. upadły kraj; upadek kraju)
opowieść, relacjabêthquettabethadûn. Akallabêth w sensie relacja o upadku
kamieńgonaondogondadûn. Argonath (dosł. kamienie królów / stones of the kings)
piana (morska)inzilvingiladûn. Rothinzil (dosł. kwiat piany)
pan, władcakhôrheruhiradûn. Adûnakhôr (dosł. władca zachodu)
krajnorn(d)órëdoradûn. Arnor (dosł. królewski kraj), nazwa północnego królestwa założonego przez Númenorejczyków w Śródziemiu
gwiazdaphelelgiladûn. Zimraphel (dosł. klejnot-gwiazda)
kwiatrothlótëlothadûn. Rothinzil (dosł. kwiat piany)
klejnotzimramirë(g)miradûn. Zimraphel (dosł. klejnot-gwiazda)

Bibliografia

  • Ruth S. Noel, The Languages of Tolkien's Middle-Earth, Boston 1980: Houghton Mifflin Company.
  • Krzysztof Tomasz Witczak, Ze studiów nad językami sztucznymi J.R.R. Tolkiena: Język adûnaicki albo númenorejski, [w:] Joanna Kujawińska-Courtney (red.), Problematyka brytyjska. Studia interdyscyplinarne, Łódź 1997, s. 113-122.