Język afar
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ~2 mln[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-1↗ | aa | ||
| Kod ISO 639-2↗ | aar | ||
| Kod ISO 639-3↗ | aar | ||
| IETF | aa | ||
| Glottolog | afar1241 | ||
| Ethnologue | aar | ||
| GOST 7.75–97 | афа 068 | ||
| WALS | qaf | ||
| SIL | AFR | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język afar (inna nazwa: język danakil, danakilski) – język afroazjatycki, należący do rodziny kuszyckiej, którym posługuje się ok. 2 mln osób[1] we wschodniej Afryce, na pograniczu etiopsko-erytrejsko-dżibutyjskim[2].
Szyk zdania w języku afar: SOV (podmiot-dopełnienie-orzeczenie).
W 1976 r. w Dżibuti (podówczas jeszcze Francuskie Terytorium Afarów i Isów) opracowano alfabet dla języka afar, oparty na piśmie łacińskim. Od tego czasu rozwija się piśmiennictwo w tym języku, przy czym twórczość literacka obejmuje przede wszystkim poezję (w dużym stopniu religijną).
Przypisy
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Afar, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ afar język, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-04].
Bibliografia
- Krystyna Damm, Aldona Mikusińska (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).
Linki zewnętrzne
- Kurs języka afar (fr.)