Język agulski

Агъул чIал
Obszar

Federacja Rosyjska

Liczba mówiących

ok. 15–17 tys.

Pismo/alfabet

zmodyfikowana cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulującyInstitut jazyka, litieratury i iskusstwa im. Gamzata Cadasy
UNESCO3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue6a żywy
Kody języka
Kod ISO 639-3agx
IETFagx
Glottologaghu1253
Ethnologueagx
WALSagl
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język agulski (agulski агъул чIал, ros. агульский язык) – język Agulów, zamieszkujących południowo-wschodnią część Dagestanu. Należy do zespołu samurskiego, podgrupy dagestańskiej w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich.

Według ocen językiem tym posługuje się ok. 15–17 tys. osób (2001), przede wszystkim w dwu rejonach Dagestanu, agulskim i kurachskim, ale także w większych miastach Dagestanu, Machaczkale, Derbencie oraz Kaspijsku.

Język agulski genetycznie najbliżej spokrewniony jest z językiem tabasarańskim. Jego unikatową cechą jest odróżnianie spółgłosek nagłośniowych i krtaniowych.

Wyróżnia się dwa główne dialekty języka agulskiego: kuszański i agulski właściwy oraz trzy drobniejsze gwary lokalne.

Od początku lat 90. prowadzi się próby stworzenia piśmiennictwa w oparciu o cyrylicę rosyjską. Powstały już pierwsze podręczniki do nauki języka dla dzieci, wydano także pierwsze zbiorki poezji w języku agulskim.

Studia nad językiem agulskim zapoczątkował niemiecki kaukazolog, Adolf Dirr (1867–1930), publikując w 1907 r. w Tbilisi pracę pt. Агульский язык.

Alfabet

А аБ бВ вГ гГъ гъГь гьГI гIД дДж дж
Е еЁ ёЖ жЗ зИ иЙ йК кКк ккКъ къ
Кь кьКI кIЛ лМ мН нО оП пПп ппПI пI
Р рС сТ тТт ттТI тIУ уУь уьФ фХ х
Хъ хъХь хьXI хIЦ цЦI цIЧ чЧч ччЧI чIШ ш
Щ щъIыьЭ эЮ юЯ я

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie