Język bantik
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 3 tys. (2001) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | bnq | ||
| IETF | bnq | ||
| Glottolog | bant1286 | ||
| Ethnologue | bnq | ||
| BPS | 0486 1 | ||
| WALS | bnt | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język bantik – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Północny w Indonezji. Należy do grupy języków filipińskich[1]. Według danych z 2001 roku posługuje się nim 3 tys. osób. Jest wypierany przez język malajski miasta Manado[1].
Przypisy
- ↑ a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bantik, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-06] (ang.).
Bibliografia
- James N. Sneddon: Proto-Sangiric and the Sangiric languages. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1984, seria: Pacific Linguistics B-91. DOI: 10.15144/PL-B91. ISBN 0-85883-306-9. OCLC 11871135. (ang.).
- Alexander Adelaar: The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective. W: Alexander Adelaar, Nikolaus Himmelmann: The Austronesian languages of Asia and Madagascar. London: Routledge, 2005, s. 1–42. DOI: 10.4324/9780203821121. ISBN 978-0-7007-1286-1. OCLC 53814161. (ang.).