Język buduchyjski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | maks. ok. 5 tys. | ||
| Pismo/alfabet | brak piśmiennictwa | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | bdk | ||
| IETF | bdk | ||
| Glottolog | budu1248 | ||
| Ethnologue | bdk | ||
| WALS | bdk | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język buduchyjski (także: budychyjski, buduchski, nazwa własna Будад мез) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez Buduchów. Należy do zespołu samurskiego, podgrupy dagestańskiej w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Wraz z językami kryzyjskim oraz szachdagijskim wydzielany jest czasami w ramach zespołu samurskiego w odrębną podgrupę.
Język ten używany jest przez maksymalnie ok. 5 tys. osób w kilku osiedlach w północnym Azerbejdżanie. Według mniej optymistycznych szacunków liczba użytkowników oscyluje wokół 1–2 tys. osób. Nazwa języka wywodzi się od nazwy wsi Buduch (inna nazwa: Budad), w którym zamieszkuje największa grupa użytkowników języka.
Buduchyjski jest językiem aglutynacyjnym.
Język ten nie wykształcił piśmiennictwa. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W charakterze języka literackiego używany jest natomiast język azerski. Ze względu na niewielką liczbę użytkowników języka, a także z powodu obniżania się prestiżu języka wśród jego użytkowników, uważa się iż buduchyjski jest językiem zagrożonym wymarciem w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat. Ze względu na długotrwałą dwujęzyczność do języka buduchskiego przeniknęło wiele elementów języka azerskiego
Linki zewnętrzne
| Oficjalny język |
|
|---|---|
| Języki mniejszości |
