Język czagatajski
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | język wymarły (XX wiek) | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 6 wymarły↗ | ||||
| Ethnologue | 10 wymarły↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| Kod ISO 639-2↗ | chg | ||||
| Kod ISO 639-3↗ | chg | ||||
| IETF | chg | ||||
| Glottolog | chag1247 | ||||
| Ethnologue | chg | ||||
| GOST 7.75–97 | чаг 781 | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język czagatajski (nazwa własna: جغتای Jaĝatāy) – wymarły język z grupy turkijskich, który pełnił rolę lingua franca w Azji Centralnej w wiekach XIII–XIX n.e. Wywodzi się z języka staroujgurskiego, wzbogaconego o słownictwo arabskie i perskie.
Linki zewnętrzne
- Chagatai, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2010-03-02] (ang.).