Język czamorro
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących | 63 tys. (1991, Guam) | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Status oficjalny | |||||
język urzędowy | Guam, Mariany Północne | ||||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||||
Ethnologue | 1 narodowy↗ | ||||
Kody języka | |||||
Kod ISO 639-1↗ | ch | ||||
Kod ISO 639-2↗ | cha | ||||
Kod ISO 639-3↗ | cha | ||||
IETF | ch | ||||
Glottolog | cham1312 | ||||
Ethnologue | cha | ||||
GOST 7.75–97 | чам 782 | ||||
WALS | cha | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język czamorro, język chamorro[1] – język austronezyjski używany w Guam i Marianach Północnych (objęty statusem języka urzędowego), przez lud Czamorro. Na wyspie Guam posługuje się nim 63 tys. ludzi (1991, według Ethnologue)[2].
Bywał zaliczany do języków filipińskich[1], jednak nie wydaje się z nimi blisko spokrewniony (jest klasyfikowany jako izolat w ramach rodziny austronezyjskiej)[3].
Zawiera wpływy języka hiszpańskiego. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy
- ↑ a b Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 79, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ a b M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Chamorro, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (ang.).
- ↑ Alexander Adelaar: The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective. W: Alexander Adelaar, Nikolaus Himmelmann: The Austronesian languages of Asia and Madagascar. London: Routledge, 2005, s. 1–42. DOI: 10.4324/9780203821121. ISBN 978-0-7007-1286-1. OCLC 53814161. (ang.).