Język dani Wielkiej Doliny

Dani
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

75 tys.

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Kody języka
Glottologgran1246
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język dani Wielkiej Doliny, także dani – język transnowogwinejski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, przez lud Dani. Posługuje się nim 75 tys. osób[1]. Jest to jeden z najbardziej znaczących języków papuaskich w indonezyjskiej części Nowej Gwinei (pod względem liczby użytkowników)[1].

Jest znacznie zróżnicowany wewnętrznie, wyróżnia się kilka jego dialektów. Odmiany te mają wspólne cechy gramatyczne i dzielą 75% podstawowej leksyki[2]. Baza danych Ethnologue wyróżnia trzy odrębne języki o tej nazwie, używane w różnych zakątkach Wielkiej Doliny[3][4][5]. Ich bliskim krewnym jest język hupla[6].

Istnieją prace poświęcone morfologii i fonologii tego języka. Jeden z dialektów (Lower Grand Valley Dani) został dość dokładnie opisany pod względem gramatycznym. Dani zachodni jest rozpatrywany jako odrębny język[7].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[3][4][5].

Przypisy

  1. ↑ a b Papuasskije jazyki. Encykłopiedija Krugoswiet. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-06)]. (ros.).
  2. ↑ Peter Barclay, A Grammar of Western Dani, München: Lincom Europa, 2008 (LINCOM Grammar Handbooks 1), s. 11, ISBN 978-3-89586-297-7, OCLC 234368889 [dostęp 2021-08-18] (ang.).
  3. ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dani, Lower Grand Valley, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  4. ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dani, Mid Grand Valley, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  5. ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dani, Upper Grand Valley, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  6. ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Hupla, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  7. ↑ William A. Foley: The Papuan Languages of New Guinea. Cambridge: Cambridge University Press, 1986, s. 239–240. ISBN 978-0-521-28621-3. OCLC 13004531. [dostęp 2022-08-20]. Cytat: Both Grand Valley and Western Dani have a number of quite divergent dialects. Bromley 1961 is a phonological study of these Dani dialects. Bromley 1981 provides a detailed grammatical study of the dialect termed Lower Grand Valley Dani. Another morphological study of Grand Valley Dani is available (Stap 1966). (ang.).