Język ewenkijski

Эвэды̄ турэ̄н
Obszar

Chiny, Rosja

Liczba mówiących

11 tys. (2007, Chiny)[1]

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue7 wypierany↗
Kody języka
Kod ISO 639-3↗evn
IETFevn
Glottologeven1259
Ethnologueevn
GOST 7.75–97эвк 825
WALSeve
SILevn
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka ewenkijskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ewenkijski (Эвэды̄ турэ̄н) − język tunguski ludu Ewenków. Rozprzestrzeniony we wschodniej Syberii – od Jeniseju do Sachalinu. W Chinach posługuje się nim ok. 11 tys. osób (2007)[1]. Razem z językiem eweńskim i językiem mandżurskim zalicza się do grupy języków tungusko-mandżurskich. Ma wiele gwar i dialektów (m.in. „chakające", „siekające" i „szekające"), a podstawę języka literackiego tworzy dialekt południowy. W języku ewenkijskim występuje harmonia samogłosek. Zalicza się do języków aglutynacyjnych. Dysponuje skomplikowanym systemem przypadków, osobowych form czasownika i imiesłowów. Zawiera liczne zapożyczenia z języka jakuckiego i buriackiego.

Pismo oparte na alfabecie łacińskim funkcjonowało od 1931 roku. Od 1937 roku stosuje się system zapisu oparty na cyrylicy.

Alfabet

А аБ бВ вГ гД дЕ еЁ ёЖ жЗ зИ иЙ йК к
Л лМ мН нӇ ӈО оП пР рС сТ тУ уФ фХ х
Ц цЧ чШ шЩ щЪ ъЫ ыЬ ьЭ эЮ юЯ я

Przypisy

  1. ↑ a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Evenki, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-03-22] (ang.).
Języki ałtajskie
turkijskie
mongolskie
tunguskie