Język garhwali
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | ok. 3 mln (2000) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
Kod ISO 639-1↗ | brak | ||
Kod ISO 639-3↗ | gbm | ||
IETF | gbm | ||
Glottolog | garh1243 | ||
Ethnologue | gbm | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język garhwali – język indoaryjski używany przez ludność zamieszkującą południowe stoki Himalajów w północnoindyjskim stanie Uttarakhand. Szacuje się, że korzysta z niego około 3 mln osób[1]. Jest to jeden z tzw. języków pahari (dosł. „górskich”). Niekiedy, zwłaszcza w starszej literaturze, bywa klasyfikowany jako dialekt języka hindi[2]. Większość użytkownika zna w pewnym zakresie również hindi[1].
Film Teri Saun z roku 2003, reżyseria Anuj Joshi, to pierwszy film nakręcony w języku garwali[3].
Przypisy
- ↑ a b Ethnologue report for language code: gbm
- ↑ Stasik, Danuta: Język hindi cz.1 Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 1994/97, str. 5-6
- ↑ Shot in 18 days and ready for release | Lucknow News - Times of India, timesofindia.indiatimes.com [dostęp 2017-11-24] .