Język garo
| Obszar | Meghalaya, Asam (Indie), Bangladesz | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 1 mln | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Meghalaya, Indie | ||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | sit | ||
| Kod ISO 639-3↗ | grt | ||
| IETF | grt | ||
| Glottolog | garo1247 | ||
| Ethnologue | grt | ||
| WALS | gar | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język garo (także garrow oraz mande) – język tybeto-birmański, którym posługuje się większość mieszkańców wzgórz Garo w indyjskim stanie Meghalaya. Posługują się nim również mieszkańcy stanu Asam oraz Bangladeszu w pobliżu granicy z Indiami. W sumie w Indiach garo posługuje się 889 479 osób (dane na rok 2001), a w Bangladeszu 102 tys. (1993). Jest blisko spokrewniony z bodo. Do zapisu używa się alfabetu łacińskiego.
W 1996 r. na North Eastern Hill University w Shillong utworzono Wydział Garo, zajmujący się spisywaniem tradycyjnej poezji, opowieści i baśni w garo, m.in. Katta Agana czy legenda Dikki i Bandi.
Zobacz też
- Garo – lud
Linki zewnętrzne
- Wydział Garo. nehu.ac.in. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-25)].
- Dane w Ethnologue