Język halia
| Obszar | wyspa Buka (Bougainville) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 20 tys. (1994)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | hla | ||
| IETF | hla | ||
| Glottolog | hali1244 | ||
| Ethnologue | hla | ||
| WALS | hal | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język halia, także tasi[1] – język austronezyjski używany przez mieszkańców wyspy Buka (wybrzeża północne i wschodnie), półwyspu Selau oraz Carteret Islands (Bougainville, Papua-Nowa Gwinea)[2]. Według danych z 1994 roku posługuje się nim 20 tys. osób[1].
Wyróżnia się odmiany dialektalne: hanahan, hangan, touloun (tulon, tulun), selau[1].
Sporządzono słownik oraz opis jego gramatyki. Jest nauczany w szkołach podstawowych. Zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Halia, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Halia Grammar. Ukarumpa, Papua New Guinea: Summer Institute of Linguistics, 1987, s. 1. ISBN 978-9980-0-0244-0. OCLC 18330844. (ang.).