Język igbo
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących | ok. 18 mln (pierwszy język)[1] | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
Status oficjalny | |||||
język urzędowy | Nigeria | ||||
Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||||
Kody języka | |||||
Kod ISO 639-1↗ | ig | ||||
Kod ISO 639-2↗ | ibo | ||||
Kod ISO 639-3↗ | ibo | ||||
IETF | ig | ||||
Glottolog | nucl1417 | ||||
Ethnologue | ibo | ||||
GOST 7.75–97 | ибо 199 | ||||
Linguist List | ibo | ||||
WALS | igb | ||||
SIL | ibo | ||||
Występowanie | |||||
Zasięg geograficzny poszczególnych języków Nigerii | |||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język igbo albo ibo (Asụsụ Igbo) – język z wielkiej rodziny języków nigero-kongijskich, tradycyjnie klasyfikowany w obrębie grupy kwa[2]. Ostatnio klasyfikacja ta jest krytykowana – język ibo umieszcza się wówczas w obrębie benue-kongijskich[1].
Dzieli się na liczne, niekiedy trudno wzajemnie zrozumiałe dialekty. Używany jest głównie w południowo-wschodniej części Nigerii przez lud Igbo. Do zapisu języka ibo używa się alfabetu łacińskiego. Igbo jest językiem tonalnym.
Przypisy
- ↑ a b Ethnologue report for language code: ibo
- ↑ Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 134, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
Bibliografia
- Krystyna Damm , Aldona Mikusińska (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 95, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
Autor: Ulamm, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of languages of Nigeria, Cameroon, and Benin, showing subgrooups of the systematics of the Niger-Congo-family such as exmples of the Atlantic branch (Ful), the Mande branch (Bokobaru), the North-Volta-group of the Volta-Congo-branch (parts of Kru and of Adamawa-Ubangui), of the South-Volta Group most of West Benue, the whole Platoid, Cross River, and North Bantoid groups, all non-Bantu of the South Bantoid Group, and the northwestern edge of the Bantu area.