Język kensiu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 250 (2015) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | kns | ||
| IETF | kns | ||
| Glottolog | kens1248 | ||
| Ethnologue | kns | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kensiu, także: kenseu, kensieu, kensiw, mendi, monik, moniq, ngok pa, orang bukit, orang liar – język austroazjatycki używany w Malezji i Tajlandii, na pograniczu tych krajów. Należy do grupy języków aslijskich[1].
Według danych z 2015 roku posługuje się nim 250 osób. Jego użytkownicy komunikują się także w języku malajskim[2].
Dzieli się na szereg dialektów: ijoh (ijok), jarum, jeher (sakai tanjong of temongoh), kedah (quedah), plus, ulu selama, kensiu batu (batuq), kensiu siong (siong), kentaq nakil (nakil), maniq, bong[2].
Dawniej był zapisywany przy użyciu pisma łacińskiego bądź tajskiego. Nie wykształcił jednak powszechnego piśmiennictwa[2].
Przypisy
- ↑ Aslian. W: Christopher Moseley: Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 527. ISBN 978-1-135-79640-2. OCLC 231332351. (ang.).
- ↑ a b c Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kensiu, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 21, Dallas: SIL International, 2018 [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-25] (ang.).