Język kerecki
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 6 wymarły↗ | ||
| Ethnologue | 9 drzemiący↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | krk | ||
| IETF | krk | ||
| Glottolog | kere1280 | ||
| Ethnologue | krk | ||
| WALS | krq | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kerecki – wymarły język paleoazjatycki, używany przez Kereków, spokrewniony m.in. z językami czukockim i koriackim.
W 1997 r. w Rosji żyły jeszcze dwie osoby znające język kerecki. Język ten wymarł wraz ze śmiercią ostatniego użytkownika w 2005 r. Obecnie nieliczni pozostali Kerekowie (cztery osoby, według wyników spisu powszechnego z 2010 r.[1]) posługują się językiem czukockim.
Kerecki jest językiem aglutynacyjnym prefiksowo-sufiksowym. W odróżnieniu od pozostałych języków czukocko-kamczackich ma mniej fonemów oraz nie posiada harmonii samogłoskowej. W gramatyce kereckiego jest siedem przypadków, przy odmianie czasowników związek zgody występuje zarówno z podmiotem, jak i z dopełnieniem. Język dysponuje konstrukcjami ergatywnymi.
Dialekty
- majna-pilgiński
- chatyrski
Przypisy
Linki zewnętrzne
- The Kerek Language. lingsib.unesco.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-25)].
- Kerek, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2010-09-15] (ang.).