Język khasi
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 865 tys. (1997)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Indie (stan Meghalaja) | ||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-1↗ | brak | ||
| Kod ISO 639-2↗ | kha | ||
| Kod ISO 639-3↗ | kha | ||
| IETF | kha | ||
| Glottolog | khas1269 | ||
| Ethnologue | kha | ||
| GOST 7.75–97 | кха 357 | ||
| WALS | khs | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język khasi – język austroazjatycki, używany głównie przez lud Khasi w stanie Meghalaya w Indiach (gdzie ma status oficjalnego języka regionalnego), ale również w stanie Asam oraz w Bangladeszu przy granicy w Indiami. Jest używany w mediach, sądach i urzędach w Meghalaya, również nauczany w szkołach.
Język khasi nie był zapisywany przy pomocy własnego alfabetu. W latach 1813–1838 William Carey usiłował zapisać ten język przy pomocy wschodniej odmiany pisma nagari[3] i w tym alfabecie zostało zapisanych wiele książek w tym języku, w tym Ka Niyiom Jong Ka Khasi – ważna księga religii Seng Khasi. W 1841 walijski misjonarz Thomas Jones zapisał khasi przy pomocy alfabetu łacińskiego, którego używa się także obecnie. Wtedy też na khasi przetłumaczona została Biblia.
Ze względu na pochodzenie Jonesa, ortografia języka khasi przypomina walijską:
- Wielkie litery: A, B, K, D, E, G, Ng, H, I, Ï, J, L, M, N, Ñ, O, P, R, S, T, U, W, Y
- Małe litery: a, b, k, d, e, g, ng, h, i, ï, j, l, m, n, ñ, o, p, r, s, t, u, w, y
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Khasi, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2017-08-20] (ang.).
- ↑ Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 64, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Tłumaczenie z angielskiego Eastern Nagari script.
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).