Język koriacki
| |||
| Obszar | Rosja (Kamczatka - Okręg Koriacki) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 3500 | ||
| Pismo/alfabet | cyrylica | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-1↗ | |||
| Kod ISO 639-2↗ | mis | ||
| Kod ISO 639-3↗ | kpy | ||
| IETF | kpy | ||
| Glottolog | kory1246 | ||
| Ethnologue | kpy | ||
| GOST 7.75–97 | коя 335 | ||
| WALS | kry | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język koriacki – język paleoazjatycki z rodziny czukocko-kamczackiej, używany przez Koriaków.
Język ten używany jest w zachodnim skrawku Syberii – w środkowej części Kamczatki, zwłaszcza w Okręgu Koriackim
Językiem koriackim posługuje się niespełna 5 000 osób, tj. 53% populacji Koriaków (dane z 1989 r.). Język ten jest wypierany przez język rosyjski; jeszcze w 1959 r. koriackim posługiwało się 99,6% Koriaków.
W języku koriackim wyróżnia się 11 dialektów.
Piśmiennictwo od 1931 r., początkowo w alfabecie łacińskim, następnie cyrylicą.
Alfabet używany do zapisu języka koriackiego
| A a | B в | Є є | D d | E e | Ә ә | F f | G g |
| H h | I i | Ь ь | J j | K k | L l | M m | N n |
| N̡ n̡ | Ŋ ŋ | O o | P p | Q q | R r | S s | T t |
| Ţ ţ | U u | V v | W w | Ƶ ƶ |
| А а | Б б | В в | В' в' | Г г | Г' г' | Д д | Е е |
| Ё ё | Ж ж | З з | И и | Й й | К к | Ӄ ӄ | Л л |
| М м | Н н | Ӈ ӈ | О о | П п | Р р | С с | Т т |
| У у | Ф ф | Х х | Ц ц | Ч ч | Ш ш | Щ щ | Ъ ъ |
| Ы ы | Ь ь | Э э | Ю ю | Я я |