Język kottyjski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | wymarły (1850) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | zko | ||
| IETF | zko | ||
| Glottolog | kott1239 | ||
| WALS | ktt | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kottyjski[1], język kottski, kocki (ros. коттский язык) – wymarły język z rodziny jenisejskiej, używany w środkowej Syberii, nad brzegami Many, dopływu Jenisej. Wyszedł z użycia w połowie XIX wieku. Niektórzy językoznawcy do dialektów języka kottyjskiego wliczają język assański. Blisko spokrewniony z językiem ketyjskim, którym nadal posługuje się ludność dalej na północ rzeki Jenisej.
W 1858 Matthias Castrén opublikował gramatykę i słownik – Versuch einer jenissei-ostjakischen und kottischen Sprachlehre – które zawierały materiały, dotyczące języków kottyjskiego i ketyjskiego.
Przypisy
- ↑ Marek Stachowski, Język Ketów i Kottów a ortografia polska, 2008 [dostęp 2022-01-09].
Bibliografia
- Verner G. K. Коттский язык Rostów nad Donem, 1990.
- Kostjakov М. М. Время расхождения кетского и коттского языков по данным лексикостатистики w Вопросы строя енисейских языков Nowosybirsk, 1979.