Język kreolski Wysp Zielonego Przylądka

Publikacje na temat języka kreolskiego Wysp Zielonego Przylądka

Język kabuverdianu, język kreolski Wysp Zielonego Przylądka – afroportugalski język kreolski upowszechniony na Wyspach Zielonego Przylądka, gdzie służy do komunikacji codziennej. Większość mieszkańców jest dwujęzyczna, posługując się kreolskim w mowie, natomiast portugalskim na piśmie. Standardowy język portugalski pozostaje językiem administracji, szkolnictwa i mediów.

Historia

Zaczął rozwijać się jako odrębny język od XVI w. Powstał w wyniku wzajemnego oddziaływania języka portugalskiego i języków zachodnioafrykańskich: mandingo, wolof i timene, z których przejął niektóre cechy.

System fonologiczny

• Szereg uproszczeń w wymowie
• Wymowa portugalskiego ch jako „cz” i j jako „j”

Morfologia

• Czasowniki ter, vir, ir istnieją tylko w 3 os. l. poj. czasu teraźniejszego
• Pozostałe czasowniki mają tylko formę bezokolicznika
• Użycie uproszczonych form czasowników estar i haver do tworzenia czasów gramatycznych

Bibliografia

• Barbara Hlibowicka-Węglarz: Język portugalski w świecie wczoraj i dziś, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2003 ISBN 83-227-2066-1.
• Atlas języków. Pochodzenie i rozwój języków świata, BernardB. Comrie (red.) i inni, Poznań: Atena, 1998, ISBN 83-85414-31-2, OCLC 749229608 .
• Alfred FranciszekA.F. Majewicz Alfred FranciszekA.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).
• Nicolas Quint: Le Créole Capverdien de poche, Assimil 2005, ISBN 978-2-7005-0366-1 (fr.).

Linki zewnętrzne

• Kabuverdianu, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2019-03-18]  (ang.).
• Wywiad w języku kabuverdianu