Język larike-wakasihu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 13 tys. (1987) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | alo | ||
| IETF | alo | ||
| Glottolog | lari1255 | ||
| Ethnologue | alo | ||
| WALS | lrk | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język larike-wakasihu – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez grupę ludności na wyspie Ambon[1]. Jego użytkownicy zamieszkują kilka wsi: Larike, Wakasihu, Tapi, Allang i Lai[2].
Według danych z 1987 roku posługuje się nim blisko 13 tys. osób. Dzieli się na kilka dialektów: allang, wakasihu, larike (nazwy dwóch ostatnich służą także jako nazwa języka)[2], przy czym dialekty wakasihu i allang są sobie szczególnie bliskie[3]. We wsi Allang jest używany tylko przez osoby w podeszłym wieku[2].
Ocenia się, że jest zagrożony wymarciem[2]. Należy do grupy kilku języków wyspy Ambon, które nie zostały całkowicie wyparte przez malajski amboński[1]. W użyciu jest również język indonezyjski. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy
- ↑ a b Scott Paauw: Ambon Malay. W: Susanne Maria Michaelis, Philippe Maurer, Martin Haspelmath, Magnus Huber, Melanie Revis (red.): The survey of pidgin and creole languages. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104. ISBN 978-0-19-969143-2. OCLC 813856192. (ang.).
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Larike-Wakasihu, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-11] (ang.).
- ↑ James T Collins: Diversitas bahasa sekerabat di Maluku Tengah: Kenyataan diakronis, krisis kontemporer. W: Prosiding Simposium Internasional "Bahasa-Bahasa Lokal, Nasional dan Global". Kendari: Universitas Halu Oleo, 2016, s. 12–30. ISBN 978-602-1582-13-8. [dostęp 2022-01-05]. (indonez.).