Język mindong

闽东语

Obszar	południowe Chiny (głównie prow. Fujian), Malezja, Azja Płd.-Wsch.
Liczba mówiących	9,1 mln[1]
Pismo/alfabet	pismo chińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki chińsko-tybetańskie Języki chińskie Języki min Język mindong
Status oficjalny
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
Kod ISO 639-1↗	zh
Kod ISO 639-3↗	cdo
IETF	cdo
Glottolog	mind1253, mind1241
Ethnologue	cdo
WALS	fuz
SIL	cdo
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku mindong Słownik języka mindong w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mindong – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa Chin – prowincji Fujian. Mindong oznacza wschodnią część prowincji Fujian – Min (閩) to krótka nazwa prowincji, a dong (东) oznacza „wschód”. Obecnie językiem mindong mówi się najczęściej we wschodnim Fujianie, w okolicach miast Fuzhou i Ningde. Dialekt z Fuzhou jest uznawany za odmianę prestiżową i standard języka. Mindong używany jest także w Brunei (ok. 7 tys. osób), Malezji (252 tys.), Indonezji (20 tys.), Tajlandii (24 tys.) i Singapurze (23 tys.).

Fuzhou, centrum języka Mindong

Język mindong należy do grupy min języków chińskich.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dane Ethnologue dla języka mindong