Język mokil
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 1,5 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | mkj | ||
| IETF | mkj | ||
| Glottolog | moki1238 | ||
| Ethnologue | mkj | ||
| WALS | mok | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język mokil – język austronezyjski z grupy języków mikronezyjskich, używany przez mieszkańców atolu Mokil oraz wyspy Pohnpei w archipelagu Karolinów w Mikronezji[1].
Przypisy
- ↑ a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Mokilese, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2021-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-25] (ang.).