Język mon

mon

Obszar	Mjanma, Tajlandia
Liczba mówiących	850 tys. (2004)[1]
Klasyfikacja genetyczna
Języki austroazjatyckie Języki mon-khmer[2][1] Język mon
Status oficjalny
UNESCO	2 wrażliwy↗
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
Kod ISO 639-2↗	mnw
Kod ISO 639-3↗	mnw
IETF	mnw
Glottolog	monn1252
Ethnologue	mnw
GOST 7.75–97	кхм 360
WALS	mon
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Słownik języka mon w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mon – język należący do rodziny austroazjatyckiej, używany przez 750 tysięcy członów ludu Mon w Mjanmie oraz około 100 tysięcy w Tajlandii^[1]. Większość użytkowników posługuje się również językiem birmańskim, wśród młodszych przedstawicieli ludu zatraca się znajomość języka mon.

Historia

Do XII w. język mon służył jako lingua franca w dolinie Irawadi, również w birmańskim królestwie Pagan. Zapisywany był pismem mon proweniencji indyjskiej, z którego wywodzi się współczesne pismo birmańskie. Pisany język mon był używany również po upadku mońskiego królestwa Thaton w XI w. Liczne inskrypcje w języku mon znajdowano także w Tajlandii.

Charakterystyka

W odróżnieniu od wielu języków Azji Południowo-Wschodniej, język mon nie jest językiem tonalnym^[3].

Fonetyka

Spółgłoski

Samogłoski

Zobacz też

• Wikipedia w języku mon

Przypisy

Linki zewnętrzne

• SEAlang Project: Języki mon-khmer
• Dane Ethnologue dla języka mon
• Język mon w Tajlandii