Język nanajski
| Obszar | Rosja (Kraj Chabarowski), Chiny (Heilongjiang) | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 1390 (2010) | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| Kod ISO 639-3↗ | gld | ||||
| IETF | gld | ||||
| Glottolog | nana1257 | ||||
| Ethnologue | gld | ||||
| GOST 7.75–97 | нан 471 | ||||
| WALS | nai | ||||
| SIL | gld | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język nanajski (goldyjski, goldzki, hedżeński) – zagrożony wymarciem dalekowschodni język tunguski używany w Rosji w Kraju Chabarowskim. Posługuje się nim również około 40 osób w Chińskiej Republice Ludowej, w prowincji Heilongjiang[1].
Dialekty
- sunggari
- torgon
- kuro-urmi
- ussuri
- akani
- birar
- kila
- samagir
Przypisy
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Nanai, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-02] (ang.).