Język neosalomoński
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących | 300 tys. | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
kreolski na bazie angielskiego | |||||
Status oficjalny | |||||
Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||||
Kody języka | |||||
Kod ISO 639-3↗ | pis | ||||
IETF | pis | ||||
Glottolog | piji1239 | ||||
Ethnologue | pis | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język neosalomoński, także pijin – język kreolski na bazie angielskiego, z cechami gramatyki melanezyjskiej, używany przez ponad 300 tysięcy osób na Wyspach Salomona. Historycznie spokrewniony z językami tok pisin i bislama[1].
Przypisy
- ↑ M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Pijin, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-06-26] (ang.).
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).