Język okinawski

沖縄口
Ucinā-guci
Obszar

Japonia (Wyspy Riukiu)

Liczba mówiących

984 tys. (2000)[1]

Pismo/alfabet

pismo okinawskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue7 wypierany
Kody języka
Kod ISO 639-1ja
Kod ISO 639-2jpn
Kod ISO 639-3ryu
IETFryu
Glottologcent2126
Ethnologueryu
WALSryu
SILRYU
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język okinawski (okinawski: 沖縄口 ucinā-guci; jap. 沖縄語 okinawa-go) – język należący do grupy języków riukiuańskich, używany głównie w południowej części wyspy Okinawa i na sąsiednich wyspach: Kerama, Kume-jima, Tonaki, Aguni. Jest spokrewniony z językiem japońskim oraz z innymi językami riukiuańskimi, lecz nie na tyle, aby umożliwiało to swobodną komunikację[1]. Z tego powodu filmy z dialogami w języku okinawskim są dla japońskich widzów opatrzone napisami. Język okinawski powoli wychodzi z użycia. Posługują się nim wyłącznie osoby dorosłe[1].

Klasyfikacja

Ze względu na znaczne różnice względem języka japońskiego, język okinawski zazwyczaj jest klasyfikowany jako odrębny język, tworzący wraz z japońskim i innymi językami riukiuańskimi tzw. japońską rodzinę językową. Tradycyjnie jednak, zwłaszcza w samej Japonii, traktowany często bywa jako dialekt języka japońskiego[2].

Przypisy

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Okinawan, Central, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-02] (ang.).
  2. Majewicz 1989 ↓, s. 54.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Incubator-notext.svg
Autor: NielsF, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wikimedia Incubator logo.