Język rutulski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 17–20 tys. | ||
| Pismo/alfabet | zmodyfikowana cyrylica | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | cau | ||
| Kod ISO 639-3↗ | rut | ||
| IETF | rut | ||
| Glottolog | rutu1240 | ||
| Ethnologue | rut | ||
| WALS | rut | ||
| SIL | RUT | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język rutulski (nazwa własna: МыхIабишды чIел) należy do rodziny języków kaukaskich. Używany jest przez Rutulów (ok. 17,8 tys. osób), rdzenną ludność kaukaską, zamieszkującą południowy Dagestan i częściowo Azerbejdżan.
Wyróżnia się pięć dialektów języka rutulskiego. Język rutulski nie wykształcił normy literackiej, choć w ostatnim czasie prowadzi się próby stworzenia alfabetu opartego na cyrylicy i zapoczątkowania piśmiennictwa rutulskiego.
Alfabet
| А а | АӀ аl | Б б | В в | Г г | Гъ гъ | Гь гь | ГӀ гl | Д д | Е е | Ё ё |
| Дж дж | Ж ж | Дз дз | З з | И и | Й й | К к | Къ къ | Кь кь | КӀ кӀ | Л л |
| М м | Н н | О о | П п | ПӀ пӀ | Р р | С с | Т т | ТӀ тӀ | У у | Уь уь |
| УӀ уl | Ф ф | Х х | Хъ хъ | Хь хь | Ц ц | ЦӀ цӀ | Ч ч | ЧӀ чӀ | Ш ш | Щ щ |
| Ъ ъ | Ы ы | ЫӀ ыӀ | Ь ь | Э э | Ю ю | Я я |
Zobacz też
- Rutulskije Nowosti – jedyne czasopismo wydawane w języku rutulskim
Linki zewnętrzne
| Oficjalny język |
|
|---|---|
| Języki mniejszości |
