Język sango
| Obszar | Republika Środkowoafrykańska, Czad, Kamerun, Demokratyczna Republika Konga | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 400 tys. | ||||||
| Pismo/alfabet | |||||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| Status oficjalny | |||||||
| Ethnologue | 1 narodowy↗ | ||||||
| Kody języka | |||||||
| Kod ISO 639-1↗ | sg | ||||||
| Kod ISO 639-2↗ | sag | ||||||
| Kod ISO 639-3↗ | sag | ||||||
| IETF | sg | ||||||
| Glottolog | sang1327 | ||||||
| Ethnologue | sag | ||||||
| GOST 7.75–97 | саг 579 | ||||||
| WALS | san | ||||||
| W Wikipedii | |||||||
| |||||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||||
Język sango (yângâ tî sängö) – język z grupy adamawa-ubangi z wielkiej rodziny nigero-kongijskiej, używany w Republice Środkowoafrykańskiej oraz przygranicznych terenach Czadu, Kamerunu, Demokratycznej Republiki Konga i Republiki Konga. W Republice Środkowoafrykańskiej oraz wzdłuż biegu rzeki Ubangi pełni funkcję języka wehikularnego.
Zawiera wiele zapożyczeń z innych języków regionu, głównie ngbandi, lingala i francuskiego. Bywa klasyfikowany jako język kreolski. Zapisywany jest pismem arabskim lub alfabetem łacińskim.
Językiem sango posługuje się ok. 1,6 mln osób, z czego około 400 tysięcy włada nim jako językiem ojczystym.
Bibliografia
- Krystyna Damm, Aldona Mikusińska (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 183, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).