Język saraiki
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 14 mln[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-1↗ | pa | ||
| Kod ISO 639-3↗ | skr | ||
| IETF | skr | ||
| Glottolog | sera1259 | ||
| Ethnologue | skr | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język saraiki (alfabet arabski: سرائیکی, gurmukhi: ਸਰਾਇਕੀ, dewanagari: सराइकी trb. sarāikī, określany także jako multani) – język należący do grupy północno-zachodniej języków indoaryjskich, używany przez prawie 14 milionów osób w Pakistanie (okręgi Multan i Bhawalpur). We wcześniejszej literaturze traktowany często jako jeden z dialektów języka pendżabskiego[2], obecnie raczej za odrębny język wchodzący w skład makrojęzyka lahnda. Tworzy kontinuum językowe z jednej strony z językiem sindhi, a z drugiej strony z językiem pendżabskim[1].
Przypisy
- ↑ a b Ethnologue report for language code: skr
- ↑ Sieklucka Anna: Język pendźabski, str. 14
Media użyte na tej stronie
